I Take My Coffee Black: Refleksje na temat Tupaca, teatru muzycznego, wiary i bycia czarnym w Ameryce

Opinie czytelników

I Take My Coffee Black autorstwa Tylera Merritta to szczera autobiografia, która łączy w sobie humor, osobiste historie i historyczne spostrzeżenia, aby zapewnić uczciwą eksplorację rasy i empatii w Ameryce. Czytelnikom trudno ją odłożyć i doceniają jej zdolność do wspierania głębokiego zrozumienia i więzi ponad podziałami rasowymi.

Książka opisywana jest jako szczera, przejmująca, zabawna i edukacyjna. Czytelnikom podoba się konwersacyjny ton Tylera, jakby mówił bezpośrednio do nich, dzięki czemu treść jest przystępna. Wielu z nich podkreśla znaczenie tematów empatii, bliskości i rozwoju osobistego. Włączenie humoru i wrażliwości do całej narracji rezonuje z czytelnikami, a kontekst historyczny jest skutecznie wpleciony w jego osobiste historie, dzięki czemu jest to zarówno pouczająca, jak i zabawna lektura.

Podczas gdy większość recenzji jest w przeważającej mierze pozytywna, pojawiają się wzmianki o tym, że książka jest intensywna lub emocjonalnie wymagająca, ponieważ porusza trudne prawdy o rasie i kwestiach społecznych. Kilku czytelników uznało, że temat może być potencjalnie przytłaczający dla osób niezaznajomionych z takimi dyskusjami. Ponadto wspomniano, że czytelnicy powinni być przygotowani na momenty, które mogą wywołać silne emocje.

(na podstawie 215 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I Take My Coffee Black: Reflections on Tupac, Musical Theater, Faith, and Being Black in America

Zawartość książki:

W tym potężnym pamiętniku Tyler Merritt, twórca wirusowych filmów "Before You Call the Cops" i "Walking While Black", dzieli się swoimi doświadczeniami jako czarnoskórego mężczyzny w Ameryce z prawdą, humorem i przejmująco.

Wideo Tylera Merritta "Before You Call the Cops" zostało obejrzane miliony razy. Pojawił się w programach Jimmy'ego Kimmela i Sports Illustrated, a jego sylwetkę opisał New York Times. Główny punkt tego viralowego wideo - im lepiej kogoś znasz, tym więcej empatii, zrozumienia i współczucia masz dla tej osoby - jest odskocznią dla tej książki. Dzieląc się swoimi wzlotami i ujawniając swoje upadki, Tyler zaprasza nas do swojego świata, aby pomóc zniwelować podziały, które wydają się rosnąć z każdym dniem.

W "I Take My Coffee Black" Tyler opowiada zabawne historie ze swojego życia jako czarnoskórego mężczyzny w Ameryce. Mówi o dorastaniu w wielokulturowej społeczności i uświadomieniu sobie, że nie zawsze był mile widziany, o tym, jak rzucił sport dla teatru muzycznego (tam były dziewczyny), o tym, jak Jezus wtargnął nieproszony i na zawsze zmienił jego życie (wszystko zaczęło się od kurtki Triple F. A. T. Goose), o tym, jak skończył w małym college'u biblijnym w Santa Cruz, ponieważ myślał, że mają świetny program teatralny (nie mieli). W swoich historiach płynnie wplata również lekcje na temat przywilejów, dziedzictwa linczu i dzielenia się plonami oraz tego, dlaczego nie należy krzyżować czarnych mam. Uczy czytelników o historii zakodowanego rasizmu, który do dziś leży u podstaw naszego społeczeństwa.

Na zmianę dowcipny, wnikliwy, wzruszający i głośno śmiejący się, I Take My Coffee Black maluje portret czarnej męskości w Ameryce i oświeca, oświetla i bawi - ostatecznie budując rodzaj empatii, która może być antidotum na niesprawiedliwość rasową w naszym społeczeństwie.