I Take My Coffee Black: Refleksje na temat Tupaca, teatru muzycznego, wiary i bycia czarnym w Ameryce

Opinie czytelników

I Take My Coffee Black autorstwa Tylera Merritta oferuje wciągającą mieszankę humoru, osobistych opowieści i komentarzy społecznych na temat rasy i empatii w Ameryce. Czytelnicy są urzeczeni szczerością i ciepłem Merritta, dzięki czemu czują się, jakby prowadzili rozmowę z przyjacielem. Książka porusza trudne tematy, jednocześnie dostarczając śmiechu, łez i cennych spostrzeżeń.

Książka jest opisywana jako szczera, serdeczna i pełna humoru, co sprawia, że trudno ją odłożyć. Czytelnicy doceniają przejrzystość i wiarygodność autora, który dzieli się własnymi doświadczeniami przeplatanymi z kontekstem historycznym. Tematy empatii, bliskości i zrozumienia głęboko rezonują, zachęcając czytelników do refleksji nad własnym życiem i kwestiami społecznymi. Wciągający styl narracji Merritta tworzy osobistą więź, dzięki czemu jest on dostępny dla wszystkich odbiorców.

Dla niektórych czytelników emocjonalne treści mogą stanowić wyzwanie, ponieważ książka porusza trudne prawdy o rasizmie i osobistych zmaganiach. Kilka recenzji wspomina, że temat może być ciężki i może wywoływać niewygodne refleksje. Ponadto niektórzy czytelnicy, którzy wolą fizyczne kopie, mogą przegapić empiryczne walory audiobooka.

(na podstawie 214 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

I Take My Coffee Black: Reflections on Tupac, Musical Theater, Faith, and Being Black in America

Zawartość książki:

"Smutna, radosna, poruszająca, niepokojąca, inspirująca, humorystyczna i brutalna relacja o ludziach i doświadczeniach, które ukształtowały tego wyjątkowo dobrze ukształtowanego człowieka... (Tyler Merritt)... subtelnie i uprzejmie przypomina nam, jak wiele mamy wspólnego i że założenia są tworzone przez głupców". -- Jimmy Kimmel

Jako czarnoskóry mężczyzna z dredami, Tyler Merritt wie, że zbytnie zbliżenie się do niewłaściwej osoby może go zabić. Ale wierzy też, że bliskość może być lekarstwem na rasizm.

Wideo Tylera Merritta "Before You Call the Cops" zostało obejrzane ponad 59 milionów razy. Pojawił się w programach Jimmy'ego Kimmela i Sports Illustrated, a także został opisany w New York Times. Główny punkt wirusowego wideo - im więcej kogoś znasz, tym więcej empatii, zrozumienia i współczucia masz dla tej osoby - jest odskocznią dla tej książki. Dzieląc się swoimi wzlotami i ujawniając swoje upadki, Tyler zaprasza nas do swojego świata, aby pomóc zniwelować podziały, które wydają się rosnąć z każdym dniem.

W "I Take My Coffee Black" Tyler opowiada zabawne historie ze swojego życia jako czarnoskórego mężczyzny w Ameryce. Mówi o dorastaniu w wielokulturowej społeczności i uświadomieniu sobie, że nie zawsze był mile widziany, o tym, jak rzucił sport dla teatru muzycznego (tam były dziewczyny), o tym, jak Jezus wtargnął nieproszony i na zawsze zmienił jego życie (wszystko zaczęło się od kurtki Triple F. A. T. Goose), o tym, jak skończył w małym college'u biblijnym w Santa Cruz, ponieważ myślał, że mają świetny program teatralny (nie mieli). W swoich historiach płynnie wplata również lekcje na temat przywilejów, dziedzictwa linczu i dzielenia się plonami oraz tego, dlaczego nie należy krzyżować czarnych mam. Uczy czytelników o historii zakodowanego rasizmu, który do dziś leży u podstaw naszego społeczeństwa.

Na zmianę dowcipny, wnikliwy, wzruszający i głośno śmiejący się, I Take My Coffee Black maluje portret czarnej męskości w Ameryce i oświeca, oświetla i bawi - ostatecznie budując rodzaj empatii, która może być antidotum na niesprawiedliwość rasową w naszym społeczeństwie.