Ocena:
„Humanizm wcielony” Jensa Zimmermanna bada potrzebę humanizmu skoncentrowanego na chrześcijaństwie w świeckim świecie, omawiając historyczne i teologiczne podstawy humanizmu zakotwiczonego w Bogu. Zimmermann argumentuje przeciwko współczesnemu świeckiemu humanizmowi, sugerując, że prowadzi on do nieludzkości, i opowiada się za powrotem do tradycji chrześcijańskiej w celu odzyskania holistycznego spojrzenia na ludzkość. Książka jest szczegółowa, bogata intelektualnie i wzywa do głębszego zaangażowania między wiarą a kulturą.
Zalety:Książka jest dobrze zbadana, prowokuje do myślenia i oferuje głęboką filozoficzną perspektywę humanizmu z chrześcijańskiego punktu widzenia. Zimmermann jest chwalony za szczegółową analizę historii i teologii, angażując czytelnika w interdyscyplinarne dyskusje. Tekst jest opisywany jako inteligentny i dobrze napisany, co czyni go cennym źródłem dla osób zainteresowanych antropologią teologiczną i zaangażowaniem kulturowym.
Wady:Książka może być zbyt akademicka i gęsta dla przeciętnego czytelnika, co może ograniczać jej dostępność. Niektórzy czytelnicy mogą uznać ją za ciężką z przypisami i odniesieniami naukowymi, co czyni ją trudną lekturą. Może ona nie zaspokoić potrzeb tych, którzy szukają bardziej prostej pracy teologicznej.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Incarnational Humanism: A Philosophy of Culture for the Church in the World
Zdobywca nagrody CCED 2013 Incarnational Humanism w zaktualizowanym wydaniu z nową przedmową i wstępem. Porzuciwszy swoje chrześcijańskie korzenie, Zachód stoi w obliczu moralnego, duchowego i intelektualnego kryzysu.
Nie pozostało mu już wiele, by zachować swoje dziedzictwo rozumu, wolności, ludzkiej godności i demokracji. Daleki od kapitulacji, Jens Zimmermann wierzy, że Kościół ma możliwość wypowiedzenia zaskakującego słowa w tej postmodernistycznej sytuacji, opartego na samym Wcieleniu, które jest głoszone w chrześcijańskim kaznodziejstwie i celebracji eucharystycznej. Aby to zrobić, musimy odzyskać starożytny chrześcijański humanizm dla naszych czasów.
Tylko to pozwoli uznać i odpowiedzieć na ogólne zapotrzebowanie na wspólne człowieczeństwo ponad podziałami religijnymi, wyznaniowymi i świeckimi. Humanizm inkarnacyjny wskazuje zatem drogę naprzód, wskazując wstecz.
Zamiast uciekać się do teologicznych nowości, Zimmermann czerpie z bogatych zasobów Pisma Świętego i jego teologicznych interpretatorów, od Ireneusza i Augustyna po de Lubaca i Bonhoeffera. Zimmermann po mistrzowsku łączy swoje kompleksowe studium, proponując wyraźnie ewangeliczną filozofię kultury.
Filozofia ta pojmuje związek między nową ludzkością zainaugurowaną przez Chrystusa a całą ludzkością. W ten sposób przedstawia obraz publicznej posługi Kościoła jako świadka pojednania świata z Bogiem.
