Ocena:
Książka przedstawia fascynującą historię kulturową powojennej Japonii, koncentrując się na doświadczeniach powracających weteranów i otaczających ich narracjach społecznych. Jednak niektórzy czytelnicy wyrażają rozczarowanie treścią, czując, że nie spełnia ona oczekiwanych osobistych historii żołnierzy.
Zalety:Książka jest wciągająca i dobrze zbadana, oferując cenny wgląd w powojenną historię kultury Japonii przez pryzmat filmu, literatury i mediów. Odnosi się do socjologicznych implikacji deklaracji kraju o „zakończeniu wojny” i obejmuje badania życia rzeczywistych powracających żołnierzy.
Wady:Niektórzy czytelnicy czują się zawiedzeni, ponieważ spodziewali się bardziej osobistych historii powracających żołnierzy, co sugeruje, że książka może nie spełniać oczekiwań wszystkich czytelników w zakresie treści narracyjnych.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Homecomings: The Belated Return of Japan's Lost Soldiers
Wkrótce po zakończeniu II wojny światowej większość z prawie 7 milionów japońskich cywilów i żołnierzy, którzy zostali wysłani za granicę, wróciła do domu. Podążając za wezwaniem do odbudowy, weterani ci pomogli przebudować Japonię i cieszyli się spopularyzowanymi relacjami ze swojej służby.
Dla tych, którym repatriacja zajęła więcej czasu, takich jak jeńcy wojenni przetrzymywani w obozach pracy na Syberii i bojownicy, którzy spędzili lata ukrywając się w dżunglach wysp na południowym Pacyfiku, powrót do domu był trudniejszy. Ich naród poszedł naprzód bez nich i czuli urazę na myśl o upokarzającej, traumatycznej porażce. Homecomings opowiada historię tych późno powracających japońskich żołnierzy i ich zmagań z przystosowaniem się do nowo pokojowego i prosperującego społeczeństwa.
Niektórzy odnieśli większy sukces niż inni, ale wszyscy oni wytyczyli wspólny obszar kulturowy, który został głęboko ukształtowany przez medialne reprezentacje wcześniejszych powracających. Japonia zaczęła na nowo definiować swoją narodowość poprzez te popularne obrazy.
Yoshikuni Igarashi bada, co japońskie społeczeństwo zaakceptowało, a co odrzuciło, komplikując definicję powojennego konsensusu i przedłużając doświadczenie wojny zarówno dla japońskich żołnierzy, jak i narodu. Poddaje w wątpliwość powojenną narrację o odbudowie Japonii, ujawniając głębsze, subtelniejsze szkody wyrządzone krajowi, który dopiero z opóźnieniem zmierzył się z konsekwencjami swojej straty.
