Hollywood Jim Crow: Rasowa polityka przemysłu filmowego

Opinie czytelników

Książka „The Hollywood Jim Crow” autorstwa Maryann Erigha krytycznie analizuje systemowy rasizm w Hollywood, szczególnie wobec afroamerykańskich filmowców. Łączy ona dane filmowe i wewnętrzną komunikację, aby ujawnić uprzedzenia rasowe, które marginalizują czarnoskórych reżyserów i uznają ich projekty za niemożliwe do sfinansowania. Autor opowiada się za lepszą reprezentacją i podważa dominujące mity na temat rentowności filmów prowadzonych przez Afroamerykanów. Chociaż książka jest dobrze zbadana i edukacyjna, niektórzy czytelnicy uznali ją czasami za powtarzalną i nieco suchą.

Książka jest dobrze zbadana i przedstawia przekonujące dane obalające mity o nierentowności filmów afroamerykańskich. Pokazuje różnice rasowe w Hollywood i opowiada się za lepszą reprezentacją czarnoskórych filmowców. Temat jest aktualny i istotny, dzięki czemu jest to pouczająca lektura dla osób zainteresowanych dynamiką rasową w branży filmowej.

Niektórzy czytelnicy stwierdzili, że tekst jest powtarzalny i czasami suchy, co wskazuje na jego akademicki charakter. Pojawiło się również poczucie dezorientacji w odniesieniu do niektórych argumentów dotyczących czarnoskórych reżyserów pracujących głównie z białymi obsadami. Ponadto, książka mogłaby skorzystać z bezpośrednich komentarzy znanych postaci z branży, zamiast polegać na wywiadach z przeszłości.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Hollywood Jim Crow: The Racial Politics of the Movie Industry

Zawartość książki:

Historia hierarchii rasowej w amerykańskim przemyśle filmowym.

Kampania #OscarsSoWhite i treść wyciekłych e-maili Sony, które ujawniły między innymi, że potężny hollywoodzki insider nie wierzył, że Denzel Washington może "otworzyć" film z gatunku western, dostarczają jaskrawych dowodów na to, że możliwości osób kolorowych w Hollywood są ograniczone.

W The Hollywood Jim Crow Maryann Erigha opowiada historię nierówności, przyglądając się praktykom i uprzedzeniom, które ograniczają produkcję i obieg filmów reżyserowanych przez mniejszości rasowe. Analizuje ponad 1300 współczesnych filmów, koncentrując się w szczególności na reżyserach, aby pokazać kluczowe elementy pracy w utrzymaniu "hollywoodzkiego Jima Crowa". W przeciwieństwie do ery Jima Crowa, w której idee wrodzonej niższości i wyższości rasowej były podstawą segregacji, wersja Hollywood próbuje wykorzystać wyjaśnienia ekonomiczne i kulturowe, aby uzasadnić niedostateczną reprezentację i stygmatyzację czarnoskórych filmowców.

Erigha ujawnia kluczowe elementy utrzymujące hierarchię rasową w Hollywood, a mianowicie związek między gatunkiem a rasą, gettoizację czarnych reżyserów w czarnych filmach oraz sposób, w jaki czarność jest postrzegana przez hollywoodzkich producentów i studia, które decydują o tym, co zostanie nakręcone i kto może to zrobić. Erigha kwestionuje pogląd, że zwiększona reprezentacja Afroamerykanów za kamerą jest jedyną odpowiedzią na nierówności rasowe. Zamiast tego sugeruje skupienie się na przeszkodach w integracji afroamerykańskich reżyserów filmowych.

Hollywoodzkie filmy mają ogromny zasięg i wywierają ogromny wpływ na krajową i globalną produkcję, dystrybucję i prezentację kultury popularnej. The Hollywood Jim Crow w pełni analizuje nierówności rasowe osadzone w tej branży, przyglądając się alternatywnym sposobom Afroamerykanów na odniesienie sukcesu w Hollywood i sugerując, w jaki sposób mogą połączyć siły, aby wytyczyć własne ścieżki kariery.