Ocena:
Zbiór opowiadań „The Pat Hobby Stories” autorstwa F. Scotta Fitzgeralda przedstawia mieszankę humoru i goryczy wokół życia walczącego hollywoodzkiego scenarzysty. Chociaż opowiadania zawierają ostry dowcip i pokazują obserwacje Fitzgeralda na temat branży, wielu czytelników uważa, że nie dorównują one jego wcześniejszym arcydziełom. Postać Pata Hobby'ego reprezentuje rozczarowaną postać w Hollywood, a pisarstwo odzwierciedla osobiste zmagania Fitzgeralda w ostatnich latach jego życia.
Zalety:Czytelnicy doceniają ostry humor, dowcipne obserwacje i unikalne spojrzenie na scenę pisarską Hollywood. Niektórzy uważają te historie za zabawne, przystępne i odzwierciedlające szersze tematy kulturowe. Doceniają elementy autobiograficzne i wgląd w życie Fitzgeralda w burzliwych czasach.
Wady:Wielu recenzentów uważa, że opowiadania nie dorównują najlepszym dziełom Fitzgeralda, brakuje im głębi i jakości widocznej we wcześniejszych klasykach, takich jak „Wielki Gatsby”. Niektórzy opisują postać Pata Hobby'ego jako mało sympatyczną, a humor jako złośliwy. Ogólnie rzecz biorąc, panuje zgoda co do tego, że te historie reprezentują spadek literackich umiejętności Fitzgeralda.
(na podstawie 26 opinii czytelników)
The Pat Hobby Stories
Fascynujące studium autosatyry, które ożywia hollywoodzkie lata F.
Scotta Fitzgeralda. Miejsce akcji: Hollywood: bohater: Pat Hobby, podupadły scenarzysta próbujący wrócić do show-biznesu, ale mający więcej szczęścia w barach.
Napisane w latach 1939-1940, kiedy F. Scott Fitzgerald pracował dla Universal Studios, siedemnaście opowiadań Pata Hobby'ego zostało po raz pierwszy opublikowanych w magazynie Esquire i przedstawiają gorzko humorystyczny portret niegdyś odnoszącego sukcesy pisarza, który staje się zapomnianym hakerem na hollywoodzkiej działce. „To nie była sztuka”, często powtarzał Pat Hobby, „to był przemysł”, w którym „to, z kim siedziałeś na lunchu, było ważniejsze niż to, co dyktowałeś w swoim biurze”.
Sekwencja Pata Hobby'ego, jak pisze we wstępie Arnold Gingrich, jest „ostatnim słowem Fitzgeralda z jego ostatniego domu, ponieważ wiele z tego, co czuł o Hollywood i o sobie, przenikało te historie”. "
