Ocena:
Książka „Historia Żydów: A Very Short Introduction” autorstwa Davida Myersa oferuje zwięzły przegląd historii Żydów, badając takie tematy jak tożsamość, antysemityzm i zdolności adaptacyjne narodu żydowskiego. Podczas gdy wielu czytelników docenia jego wciągający sposób pisania i zawartość informacyjną, inni uważają, że jest on zbyt krótki i niezorganizowany, pozbawiony głębi i kontekstu.
Zalety:⬤ Piękny projekt okładki.
⬤ Doskonałe i wciągające teksty.
⬤ Wnikliwa treść skupiająca się na różnorodnych żydowskich doświadczeniach.
⬤ Przydatny dla szybkiego odniesienia i przeglądu, szczególnie dla podróżników.
⬤ Dobrze udokumentowane z dobrą bibliografią do dalszego czytania.
⬤ Zbyt krótka i pozbawiona głębi jak na kompleksową historię.
⬤ Słaba organizacja rozdziałów z powtarzającym się materiałem i niejasnościami w niektórych obszarach.
⬤ Mały rozmiar czcionki może być trudny dla niektórych czytelników.
⬤ Brak istotnych postaci historycznych i wydarzeń, takich jak antysemityzm Roosevelta.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że książka skłania się bardziej ku filozofii niż konkretnej historii.
(na podstawie 14 opinii czytelników)
Jewish History: A Very Short Introduction: A Very Short Introduction
Jak przetrwali Żydzi? Przez tysiąclecia przeciwstawiali się przeciwnościom losu, pokonując trudy wygnania, prześladowań i powracających planów ich unicestwienia. Wielu próbowało wyjaśnić ten wyjątkowy sukces jako wynik boskiej interwencji. W tej wciągającej książce David N. Myers przedstawia długą podróż Żydów przez historię. Jednocześnie wskazuje na dwa mało prawdopodobne - i zdecydowanie przyziemne - czynniki wyjaśniające przetrwanie Żydów: antysemityzm i asymilację. Zwykle uważane za poważne zagrożenia, te dwa czynniki nieustannie współdziałały ze sobą, umożliwiając przetrwanie Żydów. Na każdym kroku w swojej historii, nie tylko w epoce nowożytnej, Żydzi dostosowywali się do nowych środowisk, kultur, języków i norm społecznych. Te obfite spotkania ze społeczeństwami przyjmującymi ćwiczyły mięśnie kulturowe Żydów, zapobiegając atrofii, która miałaby miejsce, gdyby nie wchodzili w tak szerokie interakcje ze światem nieżydowskim. To właśnie dzięki temu.
To właśnie dzięki tym spotkaniom - a właściwie procesowi asymilacji - Żydzi rozwinęli odrębne lokalne zwyczaje, mówili wieloma różnymi językami i kultywowali różnorodne tradycje muzyczne, kulinarne i intelektualne.
Pozostawiona bez kontroli, dobrze wyćwiczona zdolność Żydów do wchłaniania z otaczających kultur mogła doprowadzić do ich zniknięcia. A jednak droga do pełnej i nieokiełznanej asymilacji była kontrolowana przez niemal stałą obecność nienawiści wobec Żydów. Antyżydowskie wypowiedzi i działania regularnie towarzyszyły Żydom w całej historii. Częścią ironicznego sukcesu antysemityzmu jest jego plastyczność, talent do przybierania nowych form i przedstawiania Żyda w różnych i często sprzecznych obrazach - na przykład jako arcykapitalisty i rewolucyjnego komunisty. Antysemityzm nie tylko służył tępieniu dalszej asymilacji, ale w paradoksalny sposób potwierdzał poczucie odmienności Żyda od społeczeństwa przyjmującego. W ten sposób asymilacja i antysemityzm (przynajmniej do pewnych granic) przyczyniły się do przetrwania Żydów jako wysoce elastycznej, a jednocześnie odrębnej grupy.
