Ocena:
Książka oferuje kompleksową i wciągającą historię Teatru Narodowego Wielkiej Brytanii, celebrując jego wkład w teatr i sztukę. Opowiedziana jest w dobrze zorganizowany sposób, równoważąc szczegółowe relacje z opowiadaniem historii, które przemawia zarówno do entuzjastów teatru, jak i zwykłych czytelników. Czytelnicy doceniają jego dokładność, czytelność i włączenie różnych anegdot, choć niektórzy zauważają jego znaczną długość i wagę.
Zalety:Dokładna i szczegółowa historia, wciągająca opowieść, dobrze zorganizowana tematycznie i chronologicznie, zawiera intrygujące anegdoty, pięknie napisana, odpowiednia zarówno dla miłośników teatru, jak i zwykłych czytelników, pełna spostrzeżeń i rewelacji, obowiązkowa lektura dla profesjonalistów i entuzjastów teatru.
Wady:Bardzo długa (około 900 do 1000 stron), jej ukończenie może zająć trochę czasu, niektórzy czytelnicy chcieliby więcej zdjęć, pewne uwagi krytyczne dotyczące cytowania listów autorów bez pozwolenia, fizyczna waga wersji w twardej oprawie może być uciążliwa.
(na podstawie 21 opinii czytelników)
The National Theatre Story
Zwycięzca STR Theatre Book Prize 2014.
Historia Teatru Narodowego jest wypełniona artystycznymi, finansowymi i politycznymi bitwami, triumfami na scenie - i okazjonalnymi katastrofami.
Ta definitywna relacja zabiera czytelników od XIX-wiecznych początków Teatru Narodowego, przez fałszywe świty na początku XX wieku, aż do jego ciężkiej inauguracji w 1963 roku. W Old Vic Laurence Olivier był przez dziesięć lat inspirującym dyrektorem NT Company, zanim przejął go Peter Hall, który w 1976 roku przeprowadził się do betonowej siedziby National na South Bank. Łącznie NT wystawiła ponad 800 produkcji, prezentując jedne z najpopularniejszych i najbardziej kontrowersyjnych sztuk XX i XXI wieku, w tym Amadeus, The Romans in Britain, Closer, The History Boys, War Horse i One Man, Two Guvnors.
Z pewnością będzie to niezbędna lektura dla miłośników teatru i studentów, The National Theatre Story jest pełna zdjęć i czerpie z bezprecedensowego dostępu Daniela Rosenthala do własnych archiwów National Theatre, niepublikowanej korespondencji i ponad 100 nowych wywiadów z reżyserami, dramaturgami i aktorami, w tym następcami Oliviera na stanowisku dyrektora (Peter Hall, Richard Eyre, Trevor Nunn i Nicholas Hytner) oraz innymi wielkimi postaciami z ostatnich 50 lat brytyjskiego i amerykańskiego dramatu, wśród nich Edward Albee, Alan Bennett, Judi Dench, Michael Gambon, David Hare, Tony Kushner, Ian McKellen, Diana Rigg, Maggie Smith, Peter Shaffer, Stephen Sondheim i Tom Stoppard.
