Ocena:
Recenzje podkreślają, że książka zgłębia życie, duchowość i wpływ Hildy z Whitby na wczesny kościół, czyniąc ją źródłem inspiracji i praktycznego zastosowania dla współczesnych czytelników. Wielu recenzentów docenia jej czytelność, zawartość informacyjną i równowagę między faktami a refleksją. Niektórzy jednak stwierdzili, że książka jest gęsta i trudna do ukończenia.
Zalety:⬤ Pouczająca i inspirująca
⬤ dobrze zbadana
⬤ łatwa w czytaniu
⬤ równoważy fakty historyczne z refleksjami
⬤ świetna zarówno dla religijnych, jak i niereligijnych czytelników
⬤ doskonały kontekst do zrozumienia wczesnej historii kościoła i znaczenia Hildy.
Niektórzy uznali ją za zbyt gęstą i nie dokończyli jej; brakuje indeksu, co niektórzy uznali za istotną wadę.
(na podstawie 20 opinii czytelników)
Hilda of Whitby
Hilda urodziła się w pogańskiej, anglosaskiej rodzinie w prowincji Deira (ziemia na północ od Humber) w 614 roku, a jej wczesne życie było świadkiem brutalności i ciemności, z których ten okres stał się najbardziej znany. Jej własny ojciec został otruty w ciągłej walce o władzę między rządzącymi pretendentami.
Jej pierwsze spotkanie z chrześcijaństwem ma miejsce po tym, jak jej wujek Edwin zdobywa władzę, napotykając wizję Chrystusa, która prowadzi do chrztu rodziny. Zwycięstwo jest jednak krótkotrwałe i Hilda zostaje zmuszona do wygnania w chrześcijańskim królestwie Wschodnich Anglików, trzymając się swojej nowo odkrytej wiary, podczas gdy inni ją odrzucają. Hilda powraca na północ po tym, jak władza przechodzi w ręce chrześcijańskiego władcy Oswalda, który teraz wyrusza na ponowne nawrócenie mieszkańców tego obszaru, zapraszając Aidana z Irlandii do poprowadzenia prac.
Hilda znała tylko chrześcijaństwo o rzymskich korzeniach.
Teraz po raz pierwszy wchodzi w bezpośredni kontakt z celtyckim chrześcijaństwem i odkrywa wyraźną różnicę w stylu życia, podejściu do misji, modelach kościoła i wymaganiach przyjaciół duszy, aby pomóc w rozwoju osobistej wiary. Planuje zostać zakonnicą i wyjechać za ocean, ale Aidan przekonuje Hildę do pozostania i kieruje ją na ścieżkę jej życiowego dzieła, jakim jest tworzenie pionierskich klasztorów i zakładanie szkół dla mężczyzn i kobiet.
W przeciwieństwie do kościoła rzymskiego, kościół celtycki nie ma żadnych skrupułów wobec przywództwa kobiet. Po przygotowaniu sceny Ray rozwija historię pracy Hildy w Hartlepool i Whitby, wyciągając kluczowe lekcje dla naszego wieku z jej życia, pracy i spuścizny, a poprzez pytania do refleksji zachęca do osobistego zastosowania. Tuż przed narodzinami Hildy jej matka miała wizję światła rzucanego na Wielką Brytanię z naszyjnika - wizję, którą św.
Beda, pisząc w swojej Historii kościelnej narodu angielskiego (ukończonej w 731 r. n.e.), uważał za spełnioną przez Hildę. To światło Ray Simpson rzutuje teraz na nasz wiek.
Publikacja zbiegła się z 1400. rocznicą urodzin Hildy.
