Hijos de la Fbula

Opinie czytelników

Recenzje powieści „Hijos de la fábula” autorstwa Fernando Aramburu są mieszane, niektórzy czytelnicy uważają ją za humorystyczną i wciągającą, podczas gdy inni opisują ją jako nużącą lub rozczarowującą w porównaniu z jego poprzednim dziełem „Patria”. Powieść porusza temat terrorystów ostatniej szansy z ETA i oferuje mieszankę ironii i tragedii. Ogólnie rzecz biorąc, jest postrzegana jako interesujący, choć wadliwy, dodatek do twórczości Aramburu.

Czytelnicy doceniają humor i introspekcję w narracji. Styl pisania jest często opisywany jako wciągający i łatwy w odbiorze. Kilku recenzentów uważa, że bohaterowie są interesujący, a komentarz do kwestii politycznych prowokuje do myślenia. Niektórzy uważają, że książka działa jako godne uzupełnienie „Patrii”, wzbogacając ogólne zrozumienie jej tematów.

Krytycy twierdzą, że książce brakuje głębi i jest nużąca, a niektórzy nazywają ją niepotrzebną i rozczarowującą w porównaniu do „Patrii”. Pojawiają się wzmianki, że humor nie jest skuteczny, a ogólna historia wydaje się słaba i nieskoncentrowana. Niektórzy czytelnicy wyrażają rozczarowanie zmianą tonu i stylu autora, zauważając, że może to nie rezonować dobrze dla tych, którzy oczekują powagi jego wcześniejszych dzieł.

(na podstawie 49 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Dwóch młodych zapaleńców udaje się na południe Francji, aby zostać bojownikami ETA.

Oczekują na instrukcje na fermie kurczaków, goszczeni przez francuską parę, z którą ledwo się rozumieją. Tam dowiadują się, że gang ogłosił zaprzestanie działalności zbrojnej.

Pozostawieni sami sobie, bez pieniędzy, doświadczenia i broni, postanawiają kontynuować walkę na własną rękę i zakładają własną organizację, w której jeden przyjmie rolę przywódcy i zdyscyplinowanego ideologa, a drugi, bardziej zrelaksowanego podwładnego. Kontrast między pragnieniem wyczynów a najbardziej absurdalnymi perypetiami w strugach deszczu stopniowo zamienia historię w rodzaj komicznego dramatu. Do czasu, gdy spotykają młodą kobietę, która proponuje pewien plan.

W Patrii, nowej powieści Aramburu, zostajemy porwani, w bardzo zwinny i zaskakujący sposób, przez nieoczekiwaną przygodę i mistrzowskie rozwiązanie. Hijos de la fábula, opowiedziana z żrącym i szybkim humorem, napisana zdaniami, których zwięzłość jest prawdziwą wirtuozerią, pokazuje nam, że Fernando Aramburu należy do linii wielkich pisarzy, tych, którzy opowiadają historie, jak nikt inny nie jest w stanie tego zrobić.