Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka Abnera Chou „Hermeneutyka pisarzy biblijnych” bada, w jaki sposób prorocy i apostołowie rozumieli i interpretowali Pismo Święte. Książka kładzie nacisk na intertekstualność i intencje autora, opowiadając się za hermeneutyką, która szanuje ciągłość i złożoność tekstów biblijnych. Została ona doceniona za swoją naukową głębię i praktyczne spostrzeżenia, choć zauważono również, że jest trudną lekturą i brakuje jej pewnych praktycznych narzędzi.
Zalety:⬤ Dobrze napisana i głęboka wiedza na temat ciągłości Pisma Świętego
⬤ wzmacnia dosłowne gramatyczno-historyczne stanowisko w hermeneutyce
⬤ oferuje bogactwo przykładów i jasnych argumentów
⬤ korzystna dla poważnych studentów i nauczycieli Biblii
⬤ wielu czytelników uważa ją za pouczającą i gorąco ją poleca.
Wady:⬤ Trudna w czytaniu, wymagająca wysokiego poziomu zrozumienia
⬤ brak indeksu Pisma Świętego, co utrudnia odniesienie
⬤ może być zbyt akademicka dla laików
⬤ wypełniona literówkami i błędami zauważonymi przez niektórych czytelników
⬤ niektórzy krytycy uważają, że nie odnosi się odpowiednio do roli boskiego natchnienia.
(na podstawie 38 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Hermeneutics of the Biblical Writers: Learning to Interpret Scripture from the Prophets and Apostles
Zawartość książki:
Naucz się interpretować Biblię od samych pisarzy biblijnych.
Metoda interpretacji - hermeneutyka - jest niezbędna do zrozumienia Pisma Świętego, budowania teologii i życia chrześcijańskiego, ale większość współczesnych systemów hermeneutycznych nie uznaje zasad i praktyk samych pisarzy biblijnych.
Dzisiejsi chrześcijanie nie mogą stosować prawdziwie biblijnego spojrzenia na Biblię, jeśli nie rozumieją, dlaczego prorocy i apostołowie interpretowali Pismo Święte w taki sposób, w jaki to robili. W tym celu Abner Chou proponuje "hermeneutykę posłuszeństwa", w której wierzący uczą się interpretować Pismo Święte w sposób, w jaki robili to autorzy biblijni - w tym zrozumienie wykorzystania Starego Testamentu przez Nowy Testament. Chou najpierw rozwija "proroczą hermeneutykę" autorów Starego Testamentu i pokazuje ciągłość tego podejścia z "apostolską hermeneutyką" autorów Nowego Testamentu.
