Grób Waltera Benjamina

Opinie czytelników

Zbiór esejów Michaela Taussiga wykorzystuje Benjaminowską koncepcję mimesis do analizy różnych zagadnień antropologicznych. Eseje zagłębiają się w rolę szamanów i czerpią z wielu myślicieli. Opinie są różne; podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają głębię i przekorę w podejściu Taussiga, inni uważają, że brakuje mu krytycznego wglądu i treści. Ogólnie rzecz biorąc, książka rzuca wyzwanie konwencjonalnej etnografii, ale nie spełnia oczekiwań każdego czytelnika.

Bogate pomysły i przemyślana eksploracja antropologii, zwłaszcza w odniesieniu do mimesis. Angażuje się w złożone koncepcje i zachęca do krytycznego myślenia. Nie boi się kwestionować tradycyjnych praktyk etnograficznych.

Niektórym esejom może brakować trwałej argumentacji i głębi. Niektórzy czytelnicy uznają je za banalne i pozbawione krytycznego spojrzenia, szczególnie ci, którzy szukają głębszego zrozumienia Benjamina.

(na podstawie 4 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Walter Benjamin's Grave

Zawartość książki:

We wrześniu 1940 roku Walter Benjamin popełnił samobójstwo w Port Bou na granicy hiszpańsko-francuskiej, gdy okazało się, że jemu i jego partnerom w podróży odmówiono wjazdu do Hiszpanii podczas próby ucieczki przed nazistami. W 2002 roku Michael Taussig, jeden z najbardziej wyróżniających się pisarzy antropologii, odwiedził grób Benjamina w Port Bou. Rezultatem jest "Grób Waltera Benjamina", poruszający esej o cmentarzu, relacjach naocznych świadków przygranicznych perypetii Benjamina i okolicznościach jego śmierci. Jest to najnowszy z ośmiu odkrywczych esejów zebranych w tomie o tej samej nazwie.

"Patrząc na te eseje napisane w ciągu ostatniej dekady", pisze Taussig, "myślę, że łączy je miłość do wyciszonego i wadliwego opowiadania historii jako formy analizy. Dziwna miłość; miłość do rany, miłość do ostatniego tchnienia". Chociaż tematycznie eseje te są bardzo zróżnicowane - obejmują pomnik i cmentarz w Port Bou, dyskusje na temat poezji chłopskiej w Kolumbii, pakt z diabłem, osobliwości ciała szamana, transgresję, zniknięcie morza, nowojorskich gliniarzy i związek między kwiatami a przemocą - każdy z nich podziela bardzo indywidualną markę opowiadania historii Taussiga, która polega na głębokim docenieniu przedmiotów i rzeczy jako sposobu na odzyskanie jeszcze głębszych znaczeń filozoficznych i antropologicznych. Niezależnie od tego, czy znajduje się w Australii, Kolumbii, na Manhattanie czy w Hiszpanii, w środku książki czy na plaży, rozmawiając z przyjaciółmi czy wpatrując się w pomnik, Taussig wyjaśnia w tych wspaniałych esejach, że wiedza materialistyczna stanowi kluczową alternatywę dla coraz bardziej abstrakcyjnego, zglobalizowanego, zhomogenizowanego i zdigitalizowanego świata, w którym żyjemy.

Podążając za przygodą, która jest po części etnografią, po części autobiografią, a po części krytyką kulturową załamaną przez obiekt, jakim jest grób Waltera Benjamina, Taussig, dzięki tej kolekcji, tworzy własny literacki pomnik największego krytyka kulturowego XX wieku.