Ocena:
Książka Michaela Taussiga bada koncepcję tajemnicy publicznej poprzez szczegółową narrację, która przeplata zjawiska kulturowe z teorią krytyczną i etnologią. Podkreśla znaczenie rozumienia tajemnicy jako praktyki kulturowej, która kształtuje wiedzę społeczną.
Zalety:Książka oferuje przemyślaną narrację, czerpie z szerokiej gamy imponujących źródeł i angażuje krytycznych teoretyków. Zapewnia głęboki wgląd w koncepcję tajemnicy publicznej i jej rolę w życiu społecznym.
Wady:Eksploracja może być postrzegana jako idiosynkratyczna, a dyskusje mogą być złożone, co może stanowić wyzwanie dla niektórych czytelników.
(na podstawie 1 opinii czytelników)
Defacement: Public Secrecy and the Labor of the Negative
Defacement pyta, co się dzieje, gdy coś cennego zostaje zniszczone. Zaczyna się od stwierdzenia, że taka aktywność jest atrakcyjna w samym swoim odpychaniu i że tworzy coś świętego nawet w najbardziej świeckich społeczeństwach i okolicznościach.
Określając ludzką twarz jako idealny typ do przemyślenia takiego naruszenia, książka ta podnosi kwestię tajemnicy jako głębi, która wydaje się wypływać na powierzchnię wraz z rozdarciem powierzchni. To wynurzanie się na powierzchnię jest tym bardziej subtelne i pomysłowe, nie wspominając już o codzienności, dzięki celowo częściowym ujawnieniom związanym z publicznym sekretem - definiowanym jako to, co jest ogólnie znane, ale z tego czy innego powodu nie może być łatwo wyartykułowane.
Twierdząc, że ten rodzaj wiedzy (wiedza o tym, czego nie wiedzieć) jest najpotężniejszą formą wiedzy społecznej, Taussig pracuje z ideami i motywami Nietzschego, Williama Burroughsa, Eliasa Canettiego, Georgesa Bataille'a i etnografii demaskowania w tak zwanych społeczeństwach prymitywnych, aby rozszerzyć swoją wcześniejszą pracę nad mimesis i transgresją. U podstaw jego troski o zniesławienie i publiczny sekret leży poszukiwanie sposobu mówienia prawdy, który demaskuje, ale tylko po to, by odczarować, podkreślając w ten sposób pogląd Waltera Benjamina, że prawda nie jest kwestią ujawnienia sekretu, ale objawieniem, które oddaje mu sprawiedliwość.
