Granice niedoboru: Kontestacja polityki alokacji

Oryginalny tytuł:

The Limits to Scarcity: Contesting the Politics of Allocation

Zawartość książki:

Niedobór jest uważany za wszechobecną cechę ludzkiej kondycji. Leży u podstaw współczesnej ekonomii i jest szeroko stosowany jako wyjaśnienie organizacji społecznej, konfliktów społecznych i kryzysu zasobów, który zagraża przetrwaniu ludzkości na naszej planecie.

Uważa się, że niedobór jest wszechobecnym faktem w naszym życiu - niezależnie od tego, czy chodzi o mieszkania, żywność, wodę czy ropę naftową. Ale czy koncepcja niedoboru została upolityczniona, naturalizowana i uniwersalizowana w debatach akademickich i politycznych? Czy zbyt pochopne odwoływanie się do niedoboru wywołało standardowy zestaw rozwiązań rynkowych, instytucjonalnych i technologicznych, które zablokowały polityczne kontestacje, pomijając dostęp jako uzasadniony przedmiot debat akademickich, a także polityk i interwencji? Teoretyczne i empiryczne rozdziały autorstwa czołowych naukowców i badaczy-aktywistów zmagają się z tymi kwestiami, kwestionując oczywisty charakter niedoboru. Analizują one debaty na temat niedoboru trzech najważniejszych zasobów - żywności, wody i energii - oraz ich implikacje dla teorii, rozwiązań instytucjonalnych, reakcji politycznych i systemów innowacji.

Książka analizuje, w jaki sposób niedobór wyłonił się jako totalizujący dyskurs zarówno na Północy, jak i na Południu. "Straszenie" niedoborem doprowadziło do tego, że niedobór stał się strategią polityczną dla potężnych grup.

Ufa się zagregowanym liczbom i wielkościom fizycznym, podczas gdy ignoruje się lokalną wiedzę i doświadczenia związane z niedoborem, które dokładniej i konkretniej identyfikują problemy. Oczekuje się, że nauka i technologia zapewnią "rozwiązania", ale takie oczekiwania zawierają w sobie wiele niezbadanych założeń dotyczących natury "problemu", technologii i rozwiązań instytucjonalnych proponowanych jako "rozwiązanie".

Poprzez tę analizę autorzy pokazują, że niedobór nie jest stanem naturalnym: problem leży w tym, jak postrzegamy niedobór i w jaki sposób jest on generowany społecznie.