Gramatyka dyskursu greckiego Nowego Testamentu: Praktyczne wprowadzenie do nauczania i egzegezy

Opinie czytelników

„Discourse Grammar of the Greek New Testament” Stevena E. Runge'a jest chwalona za cenne spostrzeżenia dotyczące czytania i rozumienia greckiego Nowego Testamentu, wykraczające poza tradycyjne podejścia gramatyczne. Rozbija złożone koncepcje językowe i zwiększa zdolności egzegetyczne czytelnika, co czyni ją wysoce zalecanym źródłem zarówno dla początkujących, jak i zaawansowanych studentów greki. Jednak niektórzy czytelnicy uznali, że niektóre jej części są trudne do zrozumienia i zasugerowali, że może ona skorzystać z jaśniejszych wyjaśnień dla szerszego grona odbiorców.

⬤ Zapewnia nowy wymiar rozumienia języka greckiego poprzez analizę dyskursu.
⬤ Wzmacnia umiejętności egzegetyczne i pomaga czytelnikom zrozumieć funkcję spójników i szyk wyrazów.
⬤ Przystępny i wciągający styl autora.
⬤ Dobra organizacja z przejrzystymi sekcjami dotyczącymi różnych aspektów dyskursu.
⬤ Ma znaczące praktyczne zastosowania w nauczaniu i osobistym studiowaniu Nowego Testamentu.

⬤ Niektórzy czytelnicy uważali, że niektóre części książki są trudne do zrozumienia i mogłyby być napisane prostszym językiem dla szerszego grona odbiorców.
⬤ Nie obejmuje wszystkich aspektów greckiej składni w sposób wyczerpujący, np. postwerbalnej kolejności składników.
⬤ Wymaga podstawowej znajomości języka greckiego, aby w pełni skorzystać z treści.

(na podstawie 29 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Discourse Grammar of the Greek New Testament: A Practical Introduction for Teaching and Exegesis

Zawartość książki:

W książce Discourse Grammar of the Greek New Testament Steve Runge, pracownik naukowy Logos Bible Software, bada greckie konwencje gramatyczne Nowego Testamentu, koncentrując się na zadaniach komunikacyjnych, które realizują poprzez analizę dyskursu. Jego analiza dyskursu kładzie nacisk na sposoby, w jakie słowa są używane w tekstach i kontekstach, i ma mniej wspólnego z elementami mowy, a zamiast tego koncentruje się na tym, jak ludzie poznawczo przetwarzają język.

Czyniąc to, Runge świadomie opiera się na przełomowej pracy Jamesa Barra zatytułowanej Semantics of Biblical Language, która koncentrowała się na językoznawstwie leksykalnym (elemencie mowy), a nie na językoznawstwie gramatycznym. Runge, w efekcie, zaczyna od miejsca, w którym Barr skończył i próbuje pokazać egzegetyczne znaczenie gramatyki dyskursu dla studentów Nowego Testamentu.

Projekt Runge'a jest dynamiczny i wielowarstwowy. Można by go nawet nazwać "międzyjęzykowym" i "opartym na funkcjach" podejściem do analizy dyskursu, które traktuje aspekty języka często badane w izolacji lub tylko gołosłownie. Rezultatem, według Daniela Wallace'a, jest to, że Runge "uczynił analizę dyskursu dostępną, systematyczną, wszechstronną i znaczącą dla studentów Nowego Testamentu".

Jako taka, Runge's Discourse Grammar of the Greek New Testament oferuje bezpośrednie traktowanie zjawisk językowych, często okrojonych lub w ogóle źle traktowanych przez tradycyjne gramatyki. Runge podaje wiele przykładów z Nowego Testamentu, aby zilustrować swoje punkty, i robi to z towarzyszącym komentarzem. Wszędzie pokazuje, że "jeśli istnieje więcej niż jeden sposób wykonania zadania dyskursu, prawdopodobnie istnieje znaczenie związane z każdym wyborem" (148).

Pod pewnymi względami książka Runge'a wydaje się być substytutem tradycyjnych gramatyk. Tak jednak nie jest. Jest to raczej gramatyka, która rozszerza określone aspekty języka, których tradycyjne gramatyki często nie mają lub nie chcą mieć, aby podkreślić znaczenie analizy dyskursu dla rzetelnej egzegezy.