Goth: Subkultura nieumarłych

Opinie czytelników

Książka bada subkulturę gotycką poprzez zbiór esejów z różnych perspektyw akademickich i uczestników. Choć dostarcza ona interesujących spostrzeżeń i dyskusji na temat subkultury, krytycy podkreślają jej gęsty, akademicki język i momentami mało wciągającą prozę. Ogólnie rzecz biorąc, jest uważana za pouczające i dobre źródło informacji dla osób zainteresowanych studiami gotyckimi.

Oferuje różnorodne punkty widzenia na subkulturę gotycką, ciekawe spojrzenie na tematy płci i komercjalizmu oraz zapewnia cenny kontekst historyczny. Jest uważana za dobre źródło akademickich i kulturowych ciekawostek.

Tekst może być gęsty i suchy, z nadmiernie akademickim żargonem, który może zrazić zwykłych czytelników. Niektóre eseje mogą wydawać się powtarzalne, a ton może być bardziej naukowy niż oczekiwano od komentarza na temat stylu życia gothów.

(na podstawie 11 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Goth: Undead Subculture

Zawartość książki:

Odkąd po raz pierwszy wyłoniła się z brytyjskiej sceny punk-rockowej pod koniec lat siedemdziesiątych, subkultura gotycka nawiedzała postmodernistyczną kulturę i społeczeństwo, wymyślając się na nowo wewnątrz i wbrew głównemu nurtowi. Goth: Undead Subculture to pierwszy zbiór esejów naukowych poświęconych temu trwałemu, ale mało zbadanemu zjawisku kulturowemu. Dwadzieścia trzy eseje z różnych dziedzin badają muzykę, kino, telewizję, modę, literaturę, estetykę i fandomy związane z subkulturą. Analizują one wiele wymiarów gotyku - w tym jego melancholię, androgyniczność, duchowość i przewrotność - i zabierają czytelników do miejsc w Los Angeles, Austin, Leeds, Londynie, Buffalo, Nowym Jorku i Sydney. Wielu autorów jest lub było uczestnikami subkultury, a kilku z nich opiera się na własnych doświadczeniach.

Redaktorzy tomu przedstawiają bogatą historię gotyku, opisując jego grę oporu i konsumpcjonizmu.

Jej wpływ na klasę, rasę i płeć.

A także jej charakterystyczne cechy jako "nieumarłej" subkultury w świetle studiów post-subkulturowych i innych krytycznych podejść. Eseje zawierają wywiad z wybitną historyczką mody Valerie Steele.

Analizy powieści Anne Rice, Poppy Z. Brite i Nicka Cave'a.

Dyskusje o gotach w Internecie.

A także lektury kultowych tekstów gotyckich, od Draculi Brama Stokera po powieść graficzną Jamesa O'Barra The Crow. Inne eseje koncentrują się na muzyce gotyckiej, w tym na prekursorach, takich jak Joy Division i David Bowie, oraz na wykonawcach inspirowanych gotykiem, takich jak The Cure, Nine Inch Nails i Marilyn Manson. Gotycka seksualność jest badana na wiele sposobów, a tematy obejmują zarówno scenę queercore w San Francisco w latach 80., jak i rosnący wpływ fetyszyzmu i fetyszystycznej zabawy. Wszystkie te eseje pokazują, że choć ich uczestnikami są często mieszkańcy przedmieść z klasy średniej, gotyk zaciera normalizujące granice, nawet jeśli jawi się jako wieczny cień późnego kapitalizmu.

Autorzy: Heather Arnet, Michael Bibby, Jessica Burstein, Angel M. Butts, Michael du Plessis, Jason Friedman, Nancy Gagnier, Ken Gelder, Lauren M. E. Goodlad, Joshua Gunn, Trevor Holmes, Paul Hodkinson, David Lenson, Robert Markley, Mark Nowak, Anna Powell, Kristen Schilt, Rebecca Schraffenberger, David Shumway, Carol Siegel, Catherine Spooner, Lauren Stasiak, Jeffrey Andrew Weinstock.