Opinie czytelników
Podsumowanie:„The Gone and The Going Away” Maurice'a Manninga to zbiór poezji, który eksploruje tematy wiejskiego życia w Kentucky poprzez różne głosy, łącząc chwile smutku i zachwytu. Książka oferuje mieszankę krótkich, zwięzłych wierszy i dłuższych, bardziej narracyjnych utworów, które zagłębiają się w zawiłości społeczności, natury i osobistej historii. Podczas gdy wielu czytelników docenia autentyczność i sugestywne obrazy wierszy, niektórzy uważają, że krótsze utwory mają mniejszy wpływ i czują, że mogłoby być więcej powiązań z rzeczywistymi doświadczeniami.
Zalety:⬤ Bogate obrazy i autentyczne przedstawienie wiejskiego Kentucky i jego kultury.
⬤ Przejmujące i poruszające dłuższe narracje, które rezonują z emocjonalną głębią.
⬤ Przystępny język, który oddaje istotę życia w Appalachach.
⬤ Mieszanka humoru, mądrości i szczerych refleksji na temat życia i natury.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że poezja jest przyjemna i zrozumiała, zwłaszcza ci zaznajomieni z otoczeniem i tematami.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uznali krótkie wiersze za kryptyczne i pozbawione treści.
⬤ Kilku recenzentów wyraziło rozczarowanie ogólnym wpływem emocjonalnym, czując, że nie wszystkie wiersze dobrze się ze sobą łączą.
⬤ Istnieje poczucie, że ten zbiór może nie oferować wystarczająco dużo nowego materiału w porównaniu do poprzednich prac Manninga.
⬤ Niektóre wiersze mogą wydawać się zawiłe lub bez wyraźnego ukierunkowania, co może frustrować czytelników mniej zaznajomionych z poezją.
(na podstawie 16 opinii czytelników)
Zawartość książki:
Witamy w „Fog Town Holler”, książce Maurice'a Manninga, finalisty Nagrody Pulitzera, przedstawiającej krajobraz, który nie różni się niczym od jego rodzinnego Kentucky. Wyczarowując to mityczne miejsce z własnych korzeni i wspomnień - podobnie jak Tilbury Town E. A. Robinsona czy hrabstwo Yoknapatawpha Faulknera - Manning celebruje i odzwierciedla głosy i życie swoich ukochanych mieszkańców wzgórz.
W Fog Town Holler mężczyźni mają „zabawne imiona”, takie jak Tiny Too i Eula Loom. Lis znany jest jako Redleg Johnny. Sąsiad składa skargę na wcześnie wschodzącego koguta; inny mieszka w kurniku. „Lawse”, wykrzykuje kobieta, »słońce nie może znaleźć tego miejsca!«. „Ale czują, że Pan czuwa, zawsze, gdy zielona woda Shoestring Branch wije się przez pagórkowate miejsca i wspomnienia.
Rzeczywisty świat nie przypomina już tego, który tak żywo ożywa w wierszach na tych stronach, ale poprzez swoje medytacje nad domem z dzieciństwa Manning jest w stanie odzyskać to, co zostało utracone, a mimo to wyjść poza to. Przynosi światło do tego miejsca, którego słońce nie może znaleźć i przynosi utracony świat pięknie, magicznie, ponownie do naszej teraźniejszości.
