Głosy zaginionych dzieci Grecji: Ustne historie międzynarodowej adopcji z czasów zimnej wojny

Opinie czytelników

Książka przedstawia zbiór szczerych i szczerych historii osób urodzonych w Grecji, podkreślając ich osobiste podróże, wyzwania i triumfy. Czytelnicy czują się emocjonalnie związani z narracjami, często doświadczając zarówno radości, jak i smutku, dzięki czemu jest to fascynująca lektura dla każdego zainteresowanego złożonością adopcji.

Historie są barwnie napisane, zapewniając głęboką więź emocjonalną i wgląd w życie osób adoptowanych. Czytelnicy doceniają szczerość i odwagę autorów, dzielących się szeregiem doświadczeń, w tym zarówno pozytywnymi, jak i negatywnymi aspektami ich podróży. Książka jest postrzegana jako inspirująca, dająca nadzieję i poczucie normalności osobom z trudnymi doświadczeniami.

Niektórzy czytelnicy mogą uznać temat za emocjonalnie ciężki lub przytłaczający, ponieważ historie zagłębiają się w ból, porzucenie i złożoność tożsamości. Ponadto osoby niezaznajomione z kwestiami adopcji międzynarodowej mogą potrzebować więcej kontekstu, aby w pełni docenić niuanse narracji.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Voices of the Lost Children of Greece: Oral Histories of Cold War International Adoption

Zawartość książki:

Podczas II wojny światowej i greckiej wojny domowej istniał systemowy ruch mający na celu pozbawienie Grecji niemowląt, dzieci i niemowląt do adopcji poza granicami kraju. Było to zjawisko wywołane ubóstwem i zależnością od innych potężnych sił, zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych. "Całkowita liczba greckich sierot wojennych (które straciły jednego lub oboje rodziców) szacowana była na 340 000 do 375 000, a do 1950 r. jedno na ośmioro dzieci było sierotą", według greckiego Ministerstwa Opieki Społecznej. Grecja stała się "narodem sierot", a w latach 1948-1962 "miała najwyższy roczny wskaźnik adopcji na mieszkańca na świecie".

Niektóre adopcje w tamtych czasach były proste, legalne i prywatne. Inne były drogie i skomplikowane. Wiele z nich było nielegalnych, a inne miały podtekst kryminalny. Stworzono motyw zysku, aby przenosić niemowlęta i dzieci z jednego miejsca do drugiego w kraju, a także daleko poza granice Grecji, na arenie międzynarodowej. Jednak ważniejszą kwestią były prawa człowieka. "Rodzące matki i rodziny adopcyjne były rutynowo oszukiwane na tej międzynarodowej scenie pośrednictwa w handlu dziećmi, przez co dzieci pozostawały bez ochrony". W niektórych przypadkach dokumenty były "wymyślane", a w innych "fałszowane". Niektóre dzieci zostały skradzione swoim biologicznym matkom. Niektóre dzieci zostały "ponownie zarejestrowane jako znalezione, a niektórym rodzicom powiedziano, że ich dziecko zmarło, ale nie pokazano im ciała ani aktu zgonu". Co więcej, "wielu matkom dzieci urodzonych poza związkiem małżeńskim odmawiano jakiejkolwiek znaczącej zgody w postępowaniu adopcyjnym".

Ta książka odzwierciedla ten czas w historii Grecji poprzez zbiór esejów tych dzieci, obecnie dorosłych, znanych jako "zagubione dzieci Grecji". Wiele z ich historii było wstrząsających, niektóre fantastyczne i wpłynęły na życie tych osób przez lata. Ich eseje będą odzwierciedlać tamte czasy, ale także opisywać uczucia, doświadczenia i przemyślenia związane z byciem adoptowanym w tak burzliwych czasach, a także będą kroniką poszukiwań ich biologicznych krewnych, w większości przypadków po śmierci ich adopcyjnych rodziców. Wiele napisano o historii tych czasów, która krótko wspomina lub odnosi się do dzieci, ale niewiele lub nic nie pochodzi od samych dzieci. Taka właśnie jest ta książka.