Głosy utraconych dzieci Grecji: Ustne historie międzynarodowej adopcji z czasów zimnej wojny

Opinie czytelników

Książka zawiera szczere osobiste historie urodzonych w Grecji adoptowanych, podkreślając ich emocjonalne podróże i wyzwania, przed którymi stanęli. Czytelnicy czują głęboki związek z doświadczeniami autorów, znajdując oddźwięk w ich triumfach i zmaganiach.

Narracje są dobrze napisane, żywe i emocjonalne, pozwalając czytelnikom wczuć się w sytuację osób adoptowanych. Kolekcja oferuje szczere relacje, które rzucają wyzwanie typowej narracji „dobrego adoptowanego”, zapewniając wgląd zarówno w pozytywne, jak i negatywne aspekty adopcji międzynarodowej. Wielu czytelników uznało książkę za inspirującą i powiązaną, poruszającą tematy odporności i nadziei.

W recenzjach nie wspomniano o żadnych znaczących negatywnych opiniach, ale niektórzy czytelnicy mogą uznać intensywność emocjonalną za przytłaczającą. Wspomniano również o trudnościach w uchwyceniu osobistych okoliczności, co może oznaczać wyzwanie w zakresie dokładności lub głębi opowieści.

(na podstawie 6 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Voices of the Lost Children of Greece: Oral Histories of Cold War International Adoption

Zawartość książki:

Podczas II wojny światowej i greckiej wojny domowej istniał systemowy ruch mający na celu pozbawienie Grecji niemowląt, dzieci i niemowląt do adopcji poza granicami kraju. Było to zjawisko wywołane ubóstwem i zależnością od innych potężnych sił, zarówno zewnętrznych, jak i wewnętrznych. "Całkowita liczba greckich sierot wojennych (które straciły jednego lub oboje rodziców) szacowana była na 340 000 do 375 000, a do 1950 r. jedno na ośmioro dzieci było sierotą", według greckiego Ministerstwa Opieki Społecznej. Grecja stała się "narodem sierot", a w latach 1948-1962 "miała najwyższy roczny wskaźnik adopcji na mieszkańca na świecie".

Niektóre adopcje w tamtych czasach były proste, legalne i prywatne. Inne były drogie i skomplikowane. Wiele z nich było nielegalnych, a inne miały podtekst kryminalny. Stworzono motyw zysku, aby przenosić niemowlęta i dzieci z jednego miejsca do drugiego w kraju, a także daleko poza granice Grecji, na arenie międzynarodowej. Jednak ważniejszą kwestią były prawa człowieka. "Rodzące matki i rodziny adopcyjne były rutynowo oszukiwane na tej międzynarodowej scenie pośrednictwa w handlu dziećmi, przez co dzieci pozostawały bez ochrony". W niektórych przypadkach dokumenty były "wymyślane", a w innych "fałszowane". Niektóre dzieci zostały skradzione swoim biologicznym matkom. Niektóre dzieci zostały "ponownie zarejestrowane jako znalezione, a niektórym rodzicom powiedziano, że ich dziecko zmarło, ale nie pokazano im ciała ani aktu zgonu". Co więcej, "wielu matkom dzieci urodzonych poza związkiem małżeńskim odmawiano jakiejkolwiek znaczącej zgody w postępowaniu adopcyjnym".

Ta książka odzwierciedla ten czas w historii Grecji poprzez zbiór esejów tych dzieci, obecnie dorosłych, znanych jako "zagubione dzieci Grecji". Wiele z ich historii było wstrząsających, niektóre fantastyczne i wpłynęły na życie tych osób przez lata. Ich eseje będą odzwierciedlać tamte czasy, ale także opisywać uczucia, doświadczenia i przemyślenia związane z byciem adoptowanym w tak burzliwych czasach, a także będą kroniką poszukiwań ich biologicznych krewnych, w większości przypadków po śmierci ich adopcyjnych rodziców. Wiele napisano o historii tych czasów, która krótko wspomina lub odnosi się do dzieci, ale niewiele lub nic nie pochodzi od samych dzieci. Taka właśnie jest ta książka.