Głos wewnętrzny w hermeneutyce Gadamera: Pośredniczenie między trybami poznania w naukach humanistycznych i ścisłych

Oryginalny tytuł:

The Inner Voice in Gadamer's Hermeneutics: Mediating Between Modes of Cognition in the Humanities and Sciences

Zawartość książki:

Słowo wewnętrzne w hermeneutyce Gadamera odnosi się do znaczenia, które wykracza poza wszystko, co zostało wyraźnie powiedziane. Wyjaśnienie to zostało podporządkowane metafizycznym i teologicznym parametrom interpretacji, z niewielkim uwzględnieniem implikacji zwrotu Gadamera do żywego języka w celu zrozumienia wewnętrznego słowa.

Badając jego fenomenologię słowa wewnętrznego, The Inner Voice in Gadamer's Hermeneutics ujawnia jego muzyczne (rytmiczne i tonalne) wymiary oraz to, jak funkcjonują one w celu zharmonizowania rozbieżnych orientacji w głosie środkowym, przede wszystkim dla Gadamera, tych, które leżą u podstaw sposobów poznania zarówno w naukach humanistycznych, jak i ścisłych - etosu wizualnego i słuchowego. Jednak wewnętrzne słowo, rozumiane jako muzyka języka wyczuwalna w środkowym głosie, jest również tłumione lub zapominane przez technologiczne rozszerzenie wzroku - czyli druk - a zatem wymaga zwrotu ucha wewnętrznego lub dyspozycji słuchowej. Andrew Fuyarchuk ocenia teorie języka w naukach ewolucyjnych i kognitywnych w świetle spostrzeżeń Gadamera na temat natury myśli i wykorzystuje je do wyjaśnienia wymiaru języka, który jest wpisany w językowe umysły naszego gatunku.

Przywoływany przez ucho wewnętrzne, wymiar ten pozwala nam myśleć o takich przeciwieństwach, jakie znajdujemy w naukach humanistycznych i ścisłych. To wspólne myślenie wyraża się w podwójnym ujęciu przedmiotu dociekań, takim jak to, które Fuyarchuk przedstawia w odniesieniu do słowa wewnętrznego w hermeneutyce filozoficznej Gadamera.