Droga Gadamera do Platona

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 2 głosach.

Oryginalny tytuł:

Gadamer's Path to Plato

Zawartość książki:

Gadamer's Path to Plato bada formacyjne lata studiów Hansa-Georga Gadamera nad Platonem podczas studiów u Martina Heideggera na Uniwersytecie w Marburgu. Przedstawia ewolucję rozumienia Platona przez Heideggera, wyjaśnia, dlaczego jego hermeneutyka i metoda fenomenologiczna zainspirowały Gadamera i dlaczego argument Heideggera, że Platon był odpowiedzialny za zapomnienie przez zachodnią cywilizację sensu istnienia, sprowokował go. Prowokacja Heideggera była kluczowa dla rozwoju rozumienia Platona przez Gadamera. Niniejsza książka przedstawia zatem argument za tym, że Gadamer pośrednio obalił Platona Heideggera. Wiąże się to z dialogicznym stosunkiem do przeszłości i ponownym zbadaniem relacji Platona do Arystotelesa w kwestiach etyki, fizyki i prawdy. Przede wszystkim jednak to Gadamerowska koncepcja platońskiej dialektyki obala Heideggera. To wyzwanie rzucone Heideggerowskiemu Platonowi było współmierne do powstania pozytywnej filozofii hermeneutycznej Gadamera. W celu sprawdzenia rzekomej otwartości tej filozofii na Innego jako Innego, odczytanie Republiki przez Gadamera jest analizowane przy użyciu błyskotliwego stypendium Stanleya Rosena. Badanie ich interpretacji Republiki obejmuje badanie ich intelektualnych wpływów. Dla Gadamera są to Hegel, szkoła z Tubingen i Jacob Klein; dla Rosena poetycki geniusz Leo Straussa.

Matematyczna i poetycka orientacja Rosena jest następnie porównywana z dialektyczną orientacją Gadamera na Platona. Podejście matematyczne łączy się z teorią natury ludzkiej i racjonalizmem proceduralnym w filozofii hermeneutycznej Gadamera, co wyjaśnia, dlaczego w przeciwieństwie do Rosena omija on ważne wymiary Republiki, takie jak znaczenie poszczególnych postaci i scenerii dla zrozumienia całości. Z kolei to metodologiczne niedociągnięcie podważa prawdziwość metody Gadamera, a wraz z nią fundamenty prawdziwie otwartego i pluralistycznego społeczeństwa. ""W Gadamer's Path to Plato Fuyarchuk argumentuje za integracją epistemologii i erotyki. W tym ruchu poznania erotycznego dociekanie wznosi się od zrozumienia do zrozumienia. Jednostronne podejście Gadamera pozostaje w orbicie pojmowania, co pozbawia tę formę dociekań możliwości wejścia w rzeczywistość poezji. Z kolei Rosen, ze swoim bardziej pełnym podejściem, oddaje sprawiedliwość poetyckiemu impulsowi, który podtrzymuje projekt poznania". --David A. Ross, autor książki The Flesh of Being: On Nietzsche's Thus Spoke Zarathustra ""Gadamer's Path to Plato" argumentuje, że mimo iż jest bardziej uważny na hermeneutyczną sytuację Platona niż Heidegger, heglowska interpretacja Gadamera tego, co "dialektyka" oznacza dla Platona, w niewystarczającym stopniu uwzględnia "fenomenologiczno-egzystencjalny" charakter dialogów.

W konsekwencji, jak wyjaśnia Fuyarchuk, Gadamer nie rozpoznaje ostatecznie, tak jak Rosen, stopnia, w jakim filozofia dla Platona jest erotycznym pragnieniem tworzenia za pomocą pięknego medium". --Philip A. Rose, autor książki Which One's Pink? The Concept Albums of Roger Waters and Pink Floyd Andrew Fuyarchuk jest instruktorem filozofii w Sheridan College i doktorantem w Institute for Christian Studies w Toronto. Publikował na temat Zarathustry Nietzschego, Tristana i Izoldy Wagnera oraz religii i liberalnej demokracji w Journal for the Fellowship of Catholic Scholars (rozdział kanadyjski).