Gęstość zwartej kości

Opinie czytelników

The Density of Compact Bone Magdaleny Ball to głęboka i skomplikowana książka, która głęboko rezonuje z czytelnikami, przeplatając wątki osobiste i ekologiczne, prowadząc do transformującej podróży zrozumienia i empatii.

Książka jest bogata w znaczenia, angażuje osobiste doświadczenia czytelników, bada istotne tematy, takie jak nadmierna konsumpcja i strata, oraz oferuje podróż od smutku do regeneracji. Jest przystępna nawet dla tych, którzy dopiero zaczynają przygodę z poezją.

Złożoność książki może być trudna do pełnego ujęcia w prostych słowach, a niektórzy czytelnicy mogą zmagać się z abstrakcyjną naturą poezji.

(na podstawie 1 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

The Density of Compact Bone

Zawartość książki:

"W The Density of Compact Bone Magdalena Ball oszałamia swoim elegancko skonstruowanym peanem na cześć ziemi, nieba, wody i requiem dla straty, zarówno ekologicznej, jak i osobistej. Rozkoszując się dopracowanymi obrazami życia roślin i ptaków oraz intymnymi osobistymi portretami, ten zbiór poezji tętni skrupulatnie wyrzeźbioną składnią, umiejętnie dobranymi wyborami językowymi i mistrzowsko skrzywioną, życzeniową mądrością. Od atomowego do astronomicznego, poeta daje przejmujące świadectwo naszego "neonowego nadmiaru", który jest "zaprogramowany do autodestrukcji". Miłosna pieśń do piękna i straty, pełna egzystencjalnych pytań i wstrząsających obserwacji, łącząca tajemnicę, mit i metamorfozę, ta praca jest zarówno organicznie pomysłowa, jak i genialnie samoświadoma". - Anne Casey.

"Zacznij od łez. Nie będzie ich wystarczająco dużo", Magdalena Ball rozpoczyna wiersz "Jak zrobić Lokshen Kugel", trafną metaforę dla tak wielu apokaliptycznych wierszy, które odnoszą się do prób, jakie stawia przed nami czas. Odpowiedź Ball na te wyzwania naprawdę zapiera dech w piersiach. Jak kończy wiersz "Mitzvah", "Twój głos niesie. / Uwalniasz się / jesteś wolny." - Charles Rammelkamp.

"Wiersze Magdaleny Ball są pełne obrazów i symboli, a czasem obrazowych przedstawień naszej winy i pragnień. Jej wiersze czasami śpiewają o wymarłych stworzeniach, które odetchnęły po raz ostatni, aby zadać nam pytanie o nasze nieludzkie czyny, naturę i jej "obiektywny korelat" w poetyckiej dykcji. Magdalena Ball urzeka swoich czytelników rozważaniami o marzeniach, porażkach, chwilach radości i rozpaczy, kontemplacją poważnych prawd egzystencjalnych i poszukiwaniem ich. Jej wiersze przenoszą nas do krainy ekstazy, parabolicznej ścieżki odchodzenia i powracania na tę samą trajektorię egzystencji z nową obietnicą lub przynajmniej pewnego rodzaju samozadowoleniem lub po prostu dobrym samopoczuciem. Jej wiersze to lektura obowiązkowa! ' - Ketaki Datta.