Ocena:
Recenzje podkreślają różne opinie na temat tłumaczenia „Nauki logiki” Hegla przez Di Giovanniego. Wielu docenia przejrzystość i czytelność tłumaczenia, jednocześnie uznając złożoność myśli Hegla. Istnieją poważne obawy dotyczące fizycznej jakości książki, w szczególności jej oprawy zarówno w wersji papierowej, jak i twardej. Ogólnie rzecz biorąc, jest ona postrzegana jako niezbędna lektura dla osób zainteresowanych filozofią Hegla, pomimo fizycznych niespójności.
Zalety:⬤ Wprowadzenie Di Giovanniego dostarcza pouczających spostrzeżeń na temat myśli Hegla i dobrze łączy ją z Kantem i innymi filozofami.
⬤ Tłumaczenie jest cytowane jako jaśniejsze i bardziej czytelne niż poprzednie wersje.
⬤ Uważana za niezbędną pracę do zrozumienia logiki i filozofii Hegla.
⬤ Wielu użytkowników uważa książkę za wnikliwą i wzbogacającą ich studia filozoficzne.
⬤ W wielu recenzjach wspomina się o słabej jakości oprawy, zarówno w wersji papierowej, jak i twardej, z takimi problemami jak wypadające strony i złamane grzbiety.
⬤ Niektórzy czytelnicy uważają, że praca Hegla jest niezwykle trudna i mogą zmagać się z nią bez dodatkowych komentarzy lub przewodników.
⬤ Pojawiają się skargi na wady druku, które negatywnie wpływają na wrażenia z lektury.
⬤ Cena jest uważana za wysoką, zwłaszcza biorąc pod uwagę obawy dotyczące jakości produktu fizycznego.
(na podstawie 18 opinii czytelników)
Georg Wilhelm Friedrich Hegel: The Science of Logic
To nowe tłumaczenie Nauki logiki (znanej również jako „Większa logika”) zawiera poprawioną Księgę I (1832), Księgę II (1813) i Księgę III (1816).
Ostatnie badania dały nam szczegółowy obraz procesu, który doprowadził Hegla do jego ostatecznej koncepcji Systemu i miejsca Logiki w nim. Rozumiemy teraz, jak i dlaczego Hegel zdystansował się od Schellinga, jak radykalne było to zerwanie z jego wczesnym mentorem i w jakim stopniu wiązało się to z powrotem (ale z różnicą) do Fichtego i Kanta.
We wstępie do tomu George di Giovanni przedstawia w formie synoptycznej wyniki najnowszych badań na ten temat i, uznając linie błędów w Systemie Hegla, które pozwalają na przeciwstawne interpretacje, argumentuje, że Logika oznacza koniec klasycznej metafizyki. Tłumaczeniu towarzyszy pełny aparat not historycznych i wyjaśniających.
