Gentrifier: Pamiętnik

Opinie czytelników

Książka oferuje przejmującą eksplorację życia w Detroit poprzez doświadczenia i spostrzeżenia autora jako artysty. Ukazuje złożoność miasta wykraczającą poza powszechne stereotypy, jednocześnie stawiając ważne pytania dotyczące społeczności i przynależności.

Autor zapewnia głęboki i wnikliwy portret Detroit, przedstawiając je jako zniuansowane miejsce, a nie tylko stereotyp. Pisarstwo jest opisywane jako wnikliwe, dowcipne i zabawne, skutecznie rozwijając fascynujące postacie w społeczności.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książce brakuje świadomości kulturowej i uważają ją za „nienawistną lekturę” dla miłośników Detroit. Pojawiają się krytyczne uwagi dotyczące perspektywy autora i edycji, co prowadzi do tego, że niektórzy zalecają raczej wypożyczenie niż zakup.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Gentrifier: A Memoir

Zawartość książki:

Podejmując z inteligencją i humorem drażliwą kwestię etyki posiadania i sprzedaży nieruchomości jako biała kobieta w mieście zamieszkanym w większości przez czarnoskórych i w dzielnicy zamieszkanej w większości przez Bangladesz, ten pamiętnik wnosi nową perspektywę do Detroit, które nieustannie znajduje się na krawędzi rewitalizacji.

W 2016 roku organizacja artystyczna z Detroit przyznaje pisarce i artystce Anne Elizabeth Moore darmowy dom - własny pokój, la Virginia Woolf - w większości bangladeskim "Banglatown" w Detroit. W towarzystwie swoich kotów Moore przeprowadza się do bungalowu w swoim nowym mieście, gdzie uprawia ogród, zaprzyjaźnia się z młodzieżą z sąsiedztwa i coraz lepiej rozumie upadek obywatelski i solidarność społeczności. Kiedy na jaw wychodzi burzliwa historia jej nagrodzonego domu, Moore odkrywa, że jej życie jest zdestabilizowane przez wstrząsy wtórne kryzysu mieszkaniowego i korupcji rządowej.

To także pamiętnik o sztuce, płci, pracy i przetrwaniu. Moore wpisuje się w luki w deklaracji Woolf, że "kobieta musi mieć pieniądze i własny pokój, jeśli chce pisać"; co by było, gdyby ta kobieta była queer i żyła z przewlekłą chorobą, jak Moore, lub imigrantką z Azji Południowej, jak sąsiedzi Moore? A gdyby jej głównym mechanizmem radzenia sobie były żarty?

Po części śledztwo, po części komedia o kłopotliwym mieście, a po części list miłosny do dziewczęcości, Gentrifier bada kapitalizm, własność nieruchomości i biel, pytając, czy kiedykolwiek możemy naprawdę wygrać, gdy przemoc i zysk są nierozerwalnie związane ze zwycięstwem.