Gentrifier: A Memoir

Opinie czytelników

Książka przedstawia złożony i pełen niuansów obraz Detroit, wykraczający poza stereotypy. Zgłębia tematy domu, społeczności i roli artystów, jednocześnie otrzymując mieszane reakcje na jej wrażliwość kulturową.

Autor zapewnia błyskotliwy i wnikliwy portret Detroit, odpowiadając na głębokie pytania dotyczące domu i społeczności. Pamiętnik zawiera fascynujące postacie i jest opisywany jako dowcipny i zabawny.

Niektórzy czytelnicy uważają, że książce brakuje świadomości kulturowej, co sugeruje, że może ona nie spodobać się osobom silnie związanym z Detroit. Istnieją zalecenia, aby jej nie kupować, wskazując, że może lepiej nadawać się do wypożyczenia w bibliotece.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Najlepsza książka roku NPR

Podejmując z inteligencją i humorem drażliwą etykę posiadania i sprzedawania nieruchomości jako biała kobieta w mieście zamieszkanym w większości przez Czarnych i w dzielnicy zamieszkanej w większości przez Bangladesz, ten pamiętnik wnosi nową perspektywę do Detroit, które nieustannie znajduje się na krawędzi rewitalizacji.

Poprzez serię mrocznie komicznych winiet... (Moore) odkrywa nieudolne zarządzanie miastem.... Celem Moore'a jest nie tylko naświetlenie chaosu panującego w mieście i tego, kto czerpie z niego zyski. Gentrifier to także badanie kosztów - pieniężnych, psychologicznych, etycznych - jej wolnego domu, a także oda do sąsiadów, którzy nadali jej życiu radosny charakter". --Kristen Martin, NPR

W 2016 roku organizacja artystyczna z Detroit przyznaje pisarce i artystce Anne Elizabeth Moore darmowy dom - jej własny pokój, la Virginia Woolf - w większości bangladeskim "Banglatown" w Detroit. W towarzystwie swoich kotów Moore przeprowadza się do bungalowu w swoim nowym mieście, gdzie uprawia ogród, zaprzyjaźnia się z młodzieżą z sąsiedztwa i coraz lepiej rozumie upadek obywatelski i solidarność społeczności. Kiedy na jaw wychodzi burzliwa historia jej nagrodzonego domu, Moore odkrywa, że jej życie jest zdestabilizowane przez wstrząsy wtórne kryzysu mieszkaniowego i korupcji rządowej.

To także pamiętnik o sztuce, płci, pracy i przetrwaniu. Moore wpisuje się w luki w deklaracji Woolf, że "kobieta musi mieć pieniądze i własny pokój, jeśli chce pisać"; co by było, gdyby ta kobieta była queer i żyła z przewlekłą chorobą, jak Moore, lub imigrantką z Azji Południowej, jak sąsiedzi Moore? A gdyby jej głównym mechanizmem radzenia sobie były żarty?

Po części śledztwo, po części komedia o irytującym mieście, a po części list miłosny do dziewczęcości, Gentrifier bada kapitalizm, własność nieruchomości i biel, pytając, czy kiedykolwiek możemy naprawdę wygrać, gdy przemoc i zysk są nierozerwalnie związane ze zwycięstwem.