Ocena:

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 13 głosach.
General Sun, My Brother
Pierwsza powieść haitańskiego powieściopisarza Jacquesa Stephena Alexisa, General Sun, My Brother ukazuje się tutaj po raz pierwszy w języku angielskim. Przedstawiona w niej koszmarna podróż niewykwalifikowanego robotnika Hilariona i jego żony ze slumsów Port-au-Prince na pola trzciny cukrowej w Republice Dominikany przyniosła porównania do twórczości Emile'a Zoli, Andre Malraux, Richarda Wrighta i Ernesta Hemingwaya.
Alexis, którego matka była potomkinią rewolucyjnego generała Jeana-Jacques'a Dessalinesa, był już dojrzałym myślicielem, gdy w 1955 roku opublikował we Francji książkę Generał Słońce, mój brat (Compere General Soleil). Jako wojujący marksista, Alexis był orędownikiem formy "cudownego realizmu" opracowanego przez kubańskiego powieściopisarza Alejo Carpentiera, który wzywał do wizji rzeczywistości historycznej z punktu widzenia niewolników, dla których nadprzyrodzone było tak samo częścią codziennego doświadczenia, jak rzeczywistość społeczna i inne egzystencjalne realia.
General Sun, My Brother rozpoczyna się w momencie, gdy Hilarion zostaje aresztowany za kradzież portfela i uwięziony z aktywistą o imieniu Pierre Roumel - fikcyjnym sobowtórem powieściopisarza Jacquesa Roumaina - który uczy go marksistowskiego spojrzenia na historię. Po wyjściu na wolność Hilarion spotyka Claire-Heureuse i razem się osiedlają. Hilarion pracuje przy obróbce sizalu i polerowaniu mahoniu, podczas gdy jego partnerka zakłada mały sklep spożywczy. Po utracie wszystkiego w przestępczym pożarze, para dołącza do desperackiej emigracji do Republiki Dominikańskiej. Hilarion znajduje pracę jako ścinacz trzciny cukrowej, ale robotnicy wkrótce zostają uwikłani w strajk, który kończy się "Nieszporami dominikańskimi", masakrą haitańskich robotników przez armię dominikańską w 1937 roku. Powieść uosabia słońce jako sprzymierzeńca, brata i przywódcę chłopów. Śmiertelnie ranny podczas przeprawy przez rzekę Massacre z powrotem na Haiti, Hilarion namawia Claire-Heureuse do ponownego małżeństwa i kontynuowania pracy na rzecz Haiti, gdzie ludzie mogą żyć godnie i w pokoju.