Generał Erich Hoepner: Biografia wojskowa

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 32 głosach.

Oryginalny tytuł:

General Erich Hoepner: A Military Biography

Zawartość książki:

Napisana przez szefa sztabu Hoepnera na froncie wschodnim, ta biografia wojskowa Hoepnera jest po raz pierwszy dostępna w języku angielskim.

Ten tom serii Die Wehrmacht im Kampf analizuje dowodzenie przez Ericha Hoepnera formacjami pancernymi w Polsce w 1939 roku, we Francji w 1940 roku i w Rosji w 1941 roku. Jego autorem jest Walter Chales de Beaulieu, oficer sztabu generalnego, który walczył u boku Hoepnera. Erich Hoepner był jednym z najbardziej kompetentnych dowódców czołgów II wojny światowej, odgrywając znaczącą rolę we wczesnych sukcesach Niemiec. Jako dowódca XVI Korpusu Pancernego w momencie wybuchu wojny w 1939 roku, Hoepner przeprowadził główne uderzenie na Warszawę. Korpus pancerny pokonał 250 kilometrów i dotarł na obrzeża miasta w zaledwie osiem dni.

W 1940 roku, dowodząc tą samą formacją, Hoepner walczył z francuskim Korpusem Kawalerii w Belgii, brał udział w okrążeniu sił alianckich w pobliżu Dunkierki i posuwał się na południe przez Linię Weyganda w głąb terytorium Francji. W 1941 r. Hoepner został dowódcą 4 Grupy Pancernej, która była główną formacją uderzeniową podczas natarcia na Leningrad. Na początku poczyniła ona szybkie postępy, ale coraz szerszy i odsłonięty front oznaczał, że atak stopniowo się zatrzymywał. Po ostatniej nieudanej próbie zdobycia miasta w połowie września, grupa pancerna została przesunięta do centralnego sektora Frontu Wschodniego. To właśnie tam grupa pancerna miała pomóc w natarciu na Moskwę. W połączeniu z 3 Grupą Pancerną, 4 Grupa Pancerna Hoepnera ukończyła i wyeliminowała kieszeń Vyazma. Hoepner często uważał, że jego przełożeni nie pozwolili mu na wystarczająco szybki atak na Moskwę, jednak jego decyzja o wycofaniu się w styczniu 1942 r. doprowadziła do jego zwolnienia.

W tej książce Walter Chales de Beaulieu zapewnia wgląd w umiejętności Ericha Hoepnera jako dowódcy pancernego, malując obraz człowieka, który był oddany zawodowi wojskowemu, który posiadał silne poczucie odpowiedzialności i który był wystarczająco pewny siebie, aby korzystać z własnej woli.