Opinie czytelników
Podsumowanie:Where Late the Sweet Birds Sang to prowokująca do myślenia postapokaliptyczna powieść poruszająca tematy klonowania, indywidualizmu i kolektywizmu oraz złożoności ludzkiego społeczeństwa. Narracja podąża za rodziną Sumnerów i stworzonymi przez nich klonami, badając konsekwencje klonowania dla tożsamości, społeczności i przetrwania w świecie spustoszonym przez katastrofę ekologiczną. Postacie i wydarzenia rozgrywają się na przestrzeni pokoleń, ukazując emocjonalną głębię i moralne dylematy, przed którymi stają zarówno klony, jak i ich ludzcy odpowiednicy.
Zalety:Proza jest pięknie napisana, wciągająca i emocjonalnie potężna. Książka przedstawia złożone tematy dotyczące indywidualności, kolektywizmu i przetrwania w fascynujący i prowokujący do myślenia sposób. Jest w stanie wywołać głębokie dyskusje na temat ludzkiej tożsamości i struktur społecznych. Postacie, choć czasami trudne do zidentyfikowania ze względu na konwencje nazewnictwa, są ogólnie dobrze rozwinięte i można się z nimi utożsamić, co oznacza, że jest to klasyk gatunku science fiction.
Wady:Niektórzy czytelnicy uważają, że przesłanki naukowe są błędne i niewiarygodne, szczególnie w odniesieniu do sytuacji ekologicznej i implikacji klonowania. Przeskoki czasowe i wprowadzenie wielu postaci może być mylące, utrudniając czytelnikom nawiązanie więzi. Dodatkowo, jednorodna natura klonowania prowadzi do postrzeganego braku głębi w rozwoju postaci. Książka może również wydawać się ciężka tematycznie dla czytelników oczekujących narracji bardziej opartej na akcji.
(na podstawie 81 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Where Late the Sweet Birds Sang
Zawartość książki:
Zanim Kate Wilhelm stała się jedną z najbardziej intrygujących i nowatorskich autorek kryminałów, była czołową pisarką science fiction, uznaną za takie klasyki jak The Infinity Box i The Clewiston Test.
Teraz jedna z jej najsłynniejszych powieści powraca do druku, urzekająca historia odizolowanej społeczności po Holokauście, zdeterminowanej, by zachować siebie poprzez niebezpieczny eksperyment klonowania. Rozległa, dramatyczna, bogata w człowieczeństwo i rygorystyczna w swojej nauce, Gdzie później śpiewały słodkie ptaki jest powszechnie uważana za szczytowy punkt zarówno humanistycznej, jak i hard SF, i zdobyła nagrodę SF Hugo Award i Locus Award przy pierwszej publikacji. Dziś jest równie fascynująca jak wtedy.
Where Late the Sweet Birds Sang jest zwycięzcą nagrody Hugo dla najlepszej powieści w 1977 roku.
