Opinie czytelników
Podsumowanie:Recenzje biografii Grety Garbo autorstwa Roberta Gottlieba podkreślają jej piękną szatę graficzną, bogactwo fotografii i wciągający styl pisania. Książka podchodzi do życia i kariery Garbo w wyjątkowy sposób, koncentrując się na rozdziałach tematycznych, a nie na ścisłej chronologii. Jednak niektórzy czytelnicy uznali szczegółową filmografię za nużącą i uważali, że książka nie oferuje wielu nowych informacji na temat enigmatycznego życia Garbo.
Zalety:⬤ Oszałamiające fotografie na wysokiej jakości błyszczącym papierze
⬤ pięknie zaprojektowany, łatwy i przyjemny styl pisania
⬤ organizacja tematyczna, która zapewnia świeże spojrzenie
⬤ zawiera cytaty innych autorów i eseje
⬤ dobrze zbadana treść.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy uznali ją za powtarzalną
⬤ zbytnie skupienie się na szczegółach filmowych w stosunku do ludzkich zainteresowań
⬤ postrzegana jako niedokładna lub pozbawiona nowych informacji na temat Garbo
⬤ niektórzy porównali ją niekorzystnie do innych, lepszych biografii Garbo.
(na podstawie 32 opinii czytelników)
Zawartość książki:
Wielokrotnie nagradzany mistrz krytyki Robert Gottlieb w wyjątkowy i wieloaspektowy sposób przygląda się życiu legendy srebrnego ekranu Grety Garbo i kulturze, która ją uwielbiała.
"Gdziekolwiek spojrzysz w okresie między 1925 a 1941 rokiem", pisze Robert Gottlieb w Garbo, "Greta Garbo jest w umysłach, sercach i marzeniach ludzi". Uderzająco efektowna i słynnie nieodgadniona, zdołała w ciągu szesnastu krótkich lat przeniknąć do podświadomości Ameryki; jej decyzja o nagłym zakończeniu kariery filmowej w wieku trzydziestu sześciu lat tylko sprawiła, że stała się jeszcze bardziej nieodparta. Garbo wystąpiła w zaledwie dwudziestu czterech filmach, ale jej wpływ na świat - i ta nieopisana, transcendentna obecność, którą posiadała - rywalizowała tylko z Marilyn Monroe. Była fenomenem, Sfinksem, mitem, ale także szwedzką wieśniaczką, niewykształconą, naiwną i zawsze czujną.
W Garbo: Her Life, Her Films, uznany krytyk i redaktor Robert Gottlieb próbuje uchwycić zawsze nieuchwytną istotę Garbo oczami innych: oprócz żywej i dokładnej opowieści o jej życiu, Gottlieb przeczesuje przebłyski Garbo w literaturze, muzyce, prywatnych listach i oczywiście filmach, aby lepiej ją zrozumieć. Odkrywając ją w "Komu bije dzwon" Ernesta Hemingwaya i w listach Marianne Moore, podążając za nią od jej wczesnych filmów z MGM, przez definiującą jej karierę, nominowaną do Oscara rolę w "Camille", aż po jej przełomową decyzję o opuszczeniu światła reflektorów, Gottlieb tworzy biografię o niespotykanej intymności i zasięgu w nadziei na uchwycenie kobiety, którą znała tylko kamera.
Zawiera czarno-białe fotografie.
