Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Frightmares” stanowi szczegółową eksplorację brytyjskiego kina grozy, obejmując znaczące filmy z różnych epok, a także odnosząc się do wyzwań stojących przed gatunkiem w Wielkiej Brytanii. Choć książka jest bogata w informacje i dobrze zbadana, jej niszowy charakter i akademicki charakter mogą ograniczać jej dostępność dla szerszej publiczności.
Zalety:⬤ Dobrze zbadany
⬤ pouczający
⬤ obejmuje szereg znaczących filmów
⬤ zawiera interesujący kontekst historyczny i tematy
⬤ zawiera liczne opisy różnych filmów.
Wady:⬤ Niszowa publiczność
⬤ może nie być dostępna dla wszystkich fanów horrorów
⬤ brakuje wystarczającej liczby zdjęć
⬤ nie wyczerpuje wszystkich filmów.
(na podstawie 3 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Frightmares: A History of British Horror Cinema
Zawartość książki:
Film grozy ujawnia równie wiele, jeśli nie więcej, o brytyjskiej psychice, co bardziej szanowany film o dziedzictwie kulturowym lub szanowany przez krytyków dramat socrealistyczny. Jednak, niczym szalony krewny zamknięty na strychu, brytyjskie kino grozy zbyt długo było ignorowane i oczerniane.
Nawet jeśli było celebrowane, zaniedbanie nie było daleko w tyle, a badania koncentrowały się głównie na twórczości Hammera, najbardziej znanego producenta brytyjskiego horroru. Ale to tylko część historii. Jest to tradycja, która obejmuje ostatnie dni brytyjskiego teatru music hall, sławnych twórców takich jak Alfred Hitchcock i Roman Polański oraz oportunistycznych, bezwstydnych hakerów.
Frightmares to dogłębna analiza rodzimego horroru, w której każdy rozdział opiera się na szczegółowej analizie kluczowych tytułów, obejmującej analizę tekstu, historię produkcji, marketing i odbiór. Mimo że rozdziały są ułożone chronologicznie, zwrócono również uwagę na powiązania tematyczne, podkreślając zarówno szeroki zakres gatunku, jak i niektóre z jego mniej zbadanych ścieżek.
Rozdziały koncentrują się na początkach brytyjskiego horroru i jego zagranicznych wpływach, Hammerze (oczywiście), wpływie American International Pictures i innych amerykańskich i europejskich filmowców w Wielkiej Brytanii w latach sześćdziesiątych, "dzikich latach siedemdziesiątych" i nowej fali brytyjskiego horroru XXI wieku. Rezultatem jest autorytatywne, kompleksowe i, co najważniejsze, zabawne badanie tej najbardziej żywiołowej dziedziny brytyjskiego kina.
