Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka „Freud in Oz” autorstwa Kennetha Kidda zagłębia się w związek między literaturą dziecięcą a psychoanalizą, badając historyczne spotkania, tematy i wpływy. Przedstawia fascynujące analizy klasycznych bajek dla dzieci, integruje koncepcje psychologiczne i omawia ewolucję literatury dla młodych dorosłych. Pomimo oczekiwań dotyczących bardziej wyraźnych odniesień do Freuda, książka jest chwalona za wnikliwą analizę znaczących dzieł, takich jak „Gdzie są dzikie stwory” i jej szersze implikacje dotyczące traumy i rozwoju w dzieciństwie.
Zalety:⬤ Mistrzowsko zbadana z obszernymi notatkami i bibliografią.
⬤ Oryginalne i przekonujące argumenty łączące psychoanalizę z literaturą dziecięcą.
⬤ Wciągające studia przypadków klasycznych tekstów dla dzieci.
⬤ Przystępny styl pisania unikający naukowej pompatyczności.
⬤ Wnikliwa eksploracja traumy w literaturze dziecięcej.
⬤ Cenna dla badaczy i krytyków obu dziedzin.
Wady:⬤ Niektórzy czytelnicy oczekiwali bardziej bezpośrednich odniesień do Freuda, biorąc pod uwagę tytuł.
⬤ Może być skomplikowana ze względu na przeplatanie się literatury i teorii psychologicznej.
⬤ Nie wszyscy czytelnicy mogą docenić głębokie podejście analityczne.
(na podstawie 4 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
Freud in Oz: At the Intersections of Psychoanalysis and Children's Literature
Zawartość książki:
Literatura dziecięca spędziła dziesięciolecia na kozetce psychiatry, poddając się psychoanalizie zarówno przez naukowców, jak i popularnych pisarzy. Freud in Oz odwraca sytuację, sugerując, że psychoanalitycy zawdzięczają znaczący i w dużej mierze nieuświadomiony dług książkom rzekomo napisanym dla dzieci. W rzeczywistości, jak dowodzi Kenneth B. Kidd, literatura dziecięca i psychoanaliza wpływały na siebie nawzajem i wchodziły ze sobą w interakcje, odkąd Freud opublikował swoje pierwsze studia przypadków.
W książce Freud in Oz Kidd pokazuje, w jaki sposób psychoanaliza rozwinęła się częściowo dzięki zaangażowaniu w literaturę dziecięcą, którą wykorzystała do wyrażenia i udramatyzowania swoich tematów i metod, zwracając się najpierw do folkloru i bajek, następnie do materiałów z psychoanalizy dzieci, a następnie do tekstów literackich dla dzieci, zwłaszcza takich klasycznych fantazji jak Piotruś Pan i Przygody Alicji w Krainie Czarów. Śledzi, w jaki sposób literatura dziecięca i krytyczna reakcja na nią pomogły w popularyzacji teorii psychoanalitycznej. Wraz z rosnącą akceptacją psychoanalizy pojawiły się dwa nowe gatunki literatury dziecięcej, znane dziś jako książki obrazkowe i powieści dla młodych dorosłych, które często były kształtowane jako psychologiczne w swoich formach i funkcjach.
Freud in Oz oferuje historię teorii panujących w badaniach nad literaturą dziecięcą i psychoanalizą, zapewniając świeże spojrzenie na różnorodne tematy, w tym pogląd, że Maurice Sendak i Bruno Bettelheim mogą być uważani za rywali, że przeróbka potworności Sendaka pomogła doprowadzić do powstania Muppetów i że "Puchologia" jest własnym rodzajem krytyki literackiej - służąc Kubusiowi Puchatkowi jako miś plakatowy dla teoretyków o bardzo różnych poglądach.
