Frankie i Amelia

Opinie czytelników

Książka jest uroczą i wzruszającą opowieścią, która porusza tematy przyjaźni i zrozumienia, szczególnie w odniesieniu do wysoko funkcjonującego autyzmu. Zawiera dziwaczne postacie zwierząt i zapewnia unikalną perspektywę na doświadczenia osób neurodywergentnych.

⬤ Wciągająca i humorystyczna narracja z kontrastującymi perspektywami kota i psa
⬤ wzruszająca opowieść dobrze przyjęta zarówno przez dzieci, jak i dorosłych
⬤ doskonały styl pisania i charakteryzacja
⬤ rzuca światło na autyzm wysokofunkcjonujący
⬤ atrakcyjna dla szerokiego grona odbiorców, nie tylko dla gimnazjalistów.

⬤ Obawy dotyczące adekwatności dla docelowej grupy wiekowej
⬤ niektóre rodziny zgłaszały niepokój wśród dzieci słuchających tej historii
⬤ wymaga wskazówek dorosłych dla niektórych dzieci, aby w pełni docenić tematy.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Frankie and Amelia

Zawartość książki:

Serdeczna powieść towarzysząca uznanej przez krytyków powieści Chester i Gus o integracji, autyzmie, przyjaźni i rodzinie, idealna dla fanów Sary Pennypacker i Kate DiCamillo.

Po oddzieleniu od rodziny Franklin staje się niezależnym kotem, dopóki nie spotka głupkowatego psa o imieniu Chester. Chester jest psem serwisowym dla swojej osoby, chłopca o imieniu Gus, a Chester zna dziewczynę, która będzie osobą Franklina - koleżankę z klasy Gusa, Amelię.

Amelia uwielbia koty, ale trudniej dogaduje się z ludźmi. Franklin jednak ją rozumie i widzi, jak wiele mają ze sobą wspólnego. Kiedy Amelia wpada w kłopoty w szkole, Franklin chce pomóc dziewczynie, która tak wiele dla niego zrobiła. Nie jest jeszcze pewien jak, ale jest zdeterminowany, by spróbować.

Ta słodka i wzruszająca powieść pokazuje, jak silna może być więź między zwierzętami domowymi a ludźmi, jednocześnie w przemyślany sposób przedstawiając doświadczenie neurodywergentnej nastolatki.