Frankie i Amelia

Opinie czytelników

Książka jest ciepłą i uroczą opowieścią, która bada przyjaźń między kotem o imieniu Frankie i piątoklasistką o imieniu Amelia, która jest wysoko funkcjonującym autystą. Oferuje wgląd w autyzm, oferując zarówno komediowe, jak i wzruszające momenty, dzięki czemu jest odpowiedni dla szerokiego grona odbiorców, nie tylko dla gimnazjalistów.

Książka charakteryzuje się doskonałym pisaniem i charakterystyką, z unikalnym spojrzeniem na autyzm i ciepłymi interakcjami między postaciami. Wielu czytelników docenia jej humor, urok i umiejętność rzucenia światła na autyzm wysokofunkcjonujący, dzięki czemu jest ona przyjemna zarówno dla dzieci, jak i dorosłych. Narracja oferuje kontrastujące punkty widzenia kota i psa, dodając głębi historii.

Pojawiły się pewne obawy dotyczące wieku odbiorców książki. Podczas gdy rodzice dzieci z neurodywergencją znaleźli wartość w czytaniu jej na głos, kilkoro dzieci miało trudności z samodzielnym zaangażowaniem się w nią, co wskazuje na potencjalne niedopasowanie między docelową grupą wiekową a złożonością dla niektórych młodych czytelników.

(na podstawie 5 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Frankie and Amelia

Zawartość książki:

Serdeczna powieść towarzysząca uznanej przez krytyków powieści Chester i Gus o integracji, autyzmie, przyjaźni i rodzinie, idealna dla fanów Sary Pennypacker i Kate DiCamillo.

Po oddzieleniu od rodziny Franklin staje się niezależnym kotem, dopóki nie spotka głupkowatego psa o imieniu Chester. Chester jest psem serwisowym dla swojej osoby, chłopca o imieniu Gus, a Chester zna dziewczynę, która będzie osobą Franklina - koleżankę z klasy Gusa, Amelię.

Amelia uwielbia koty, ale trudniej dogaduje się z ludźmi. Franklin jednak ją rozumie i widzi, jak wiele mają ze sobą wspólnego. Kiedy Amelia wpada w kłopoty w szkole, Franklin chce pomóc dziewczynie, która tak wiele dla niego zrobiła. Nie jest jeszcze pewien jak, ale jest zdeterminowany, by spróbować.

Ta słodka i wzruszająca powieść pokazuje, jak silna może być więź między zwierzętami domowymi a ludźmi, jednocześnie w przemyślany sposób przedstawiając doświadczenie neurodywergentnej nastolatki.