Ocena:

Książka jest pięknie napisana i dobrze zorganizowana, zapewniając dobrze zbadaną historię teorii powieści z naciskiem na postacie takie jak Henry James i Michaił Bachtin. Jest wciągająca i pouczająca, zapewniając satysfakcjonujące doświadczenie czytelnikom, którzy chcą zainwestować wysiłek w jej zrozumienie.
Zalety:Pięknie napisana, dobrze zorganizowana, wciągająca i pouczająca, dobrze zbadana historia teorii powieści, znaczące potraktowanie ważnych teoretyków, czytelny styl, prowokujący do myślenia.
Wady:Może być trudna do zrozumienia dla osób z ograniczonym doświadczeniem w teorii literatury, może wymagać znacznego wysiłku i koncentracji, aby w pełni ją zrozumieć.
(na podstawie 2 opinii czytelników)
Social Formalism: The Novel in Theory from Henry James to the Present
W ostatnich dziesięcioleciach krytycy literaccy chwalili teorię powieści za porzucenie jej formalistycznych korzeni i zdefiniowanie powieści jako narzędzia dyskursu społecznego.
Stara szkoła teorii powieści od dawna kojarzona jest z Henrym Jamesem; nowa szkoła sprzymierza się z rosyjskim teoretykiem Michaiłem Bachtinem. W tej książce autor argumentuje, że to właśnie zgodność Bachtina z Jamesem skłoniła angloamerykańskich teoretyków do przyjęcia Bachtina z takim entuzjazmem.
Innymi słowy, najnowsi teoretycy powieści nie odrzucili Jamesa, a jedynie udoskonalili jego fundamentalną recharakteryzację powieści jako gatunku, który nie tylko reprezentuje tożsamość poprzez swoją treść, ale w rzeczywistości realizuje ją poprzez swoją formę. Social Formalism ukazuje trwałość teoretycznych założeń Jamesa, począwszy od jego pism i pism jego ucznia Percy'ego Lubbocka, poprzez krytykę teorii Jamesa przez Rolanda Barthesa, Wayne'a Bootha i Grarda Genette'a, aż po obecną angloamerykańską asymilację Bachtina. Śledzi również ekspansję wpływu Jamesa, zapośredniczonego przez Bachtina, na teorię kultury i literatury.
Wykazano, że formalizm społeczny Jamesa pomaga w określeniu szeroko wpływowych teorii tożsamości mniejszości, przedstawionych przez tak ważnych krytyków kultury, jak Barbara Johnson i Henry Louis Gates. Formalizm społeczny wyjaśnia zatem, dlaczego tradycja, która rozpoczęła się od definiowania wartości powieści jako formalnej manifestacji tożsamości, kończy się definiowaniem politycznego upodmiotowienia mniejszości jako estetyzowanej autoprezentacji.