Folklore in British Literature; Naming and Narrating in Women's Fiction, 1750-1880
Folklor stanowi metaforę niepewności w brytyjskiej literaturze kobiecej publikowanej w latach 1750-1880.
Kiedy bohaterowie czują się zaniepokojeni separacją między rasami, klasami lub płciami, mówią o syrenach i Kopciuszku, aby uczynić zagrażające kobiety nierealnymi, a tym samym nieszkodliwymi. Ponieważ nadprzyrodzone stworzenia nieustannie się zmieniają, nazwa lub historia z folkloru jedynie wzmacnia obawy związane z imperium, pracą i pożądaniem.
Aby zilustrować te fascynujące strategie retoryczne, niniejsza książka analizuje dzieła Sarah Fielding, Ann Radcliffe, Sydney Owenson, Charlotte Bront, George'a Eliota, Anne Thackeray i Jean Ingelow, poszerzając nasze rozumienie aluzji do bajek, baśni i mitów, które wykraczają poza szczęśliwe zakończenie.
