Focke-Wulf FW 190: Wczesne lata - operacje nad Francją i Wielką Brytanią

Opinie czytelników

Książka koncentruje się przede wszystkim na dostarczeniu bogatej kolekcji zdjęć związanych z Luftwaffe, w szczególności Focke-Wulf Fw 190, z minimalnymi informacjami technicznymi. Podczas gdy niektórzy czytelnicy doceniają zawartość wizualną, inni wyrażają rozczarowanie brakiem szczegółowego kontekstu historycznego i opisów.

Świetna kolekcja rzadkich i wysokiej jakości zdjęć, zwłaszcza Fw 190 i powiązanych samolotów. Wielu uważa, że aspekt wizualny jest wciągający i cenny dla entuzjastów lotnictwa wojskowego. Niektóre recenzje podkreślają, że jest to pozycja obowiązkowa dla entuzjastów Luftwaffe.

Książka jest krytykowana za brak informacji technicznych i kontekstu historycznego, składając się głównie ze zdjęć z podpisami. Czytelnicy szukający dogłębnej analizy lub rozwoju historycznego mogą uznać ją za niewystarczającą. Format może nie być jasno określony przed zakupem, co może prowadzić do niezadowolenia kupującego.

(na podstawie 7 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Focke-Wulf FW 190: The Early Years - Operations Over France and Britain

Zawartość książki:

Focke-Wulf Fw 190 był powszechnie uważany za najlepszy myśliwiec Luftwaffe. Po raz pierwszy wszedł do służby we Francji w sierpniu 1941 roku, od razu udowadniając, że jest co najmniej równy najnowszemu wówczas wariantowi Spitfire'a, Mk. V.

Do sukcesu Fw 190 przyczyniło się kilka cech. Pierwszą z nich było to, że od samego początku został zaprojektowany jako platforma uzbrojenia, a nie samolot, do którego dodano broń, jak miało to miejsce w przypadku poprzednich myśliwców. Oznaczało to, że mógł przenosić szeroką gamę uzbrojenia w postaci różnych kombinacji zasobników bombowych, działek, a później także niekierowanych rakiet.

Zbudowano go również tak, by był w stanie wytrzymać duże obciążenia, z szerokim zastosowaniem urządzeń zasilanych elektrycznie zamiast systemów hydraulicznych, które, stosowane przez większość ówczesnych producentów samolotów, były bardziej podatne na awarie w przypadku uszkodzenia przez ostrzał. Stosunkowo małe średnice przewodów elektrycznych były znacznie mniej narażone na trafienie przez ostrzał niż większe rury hydrauliczne.

Kolejnym elementem konstrukcji Fw 190, który zwiększał jego wytrzymałość, było szeroko rozstawione, chowane do wewnątrz podwozie, w przeciwieństwie do znacznie węższego, chowanego na zewnątrz podwozia Messerschmitta Bf 109. Zapewniało to Fw 190 znacznie większą stabilność na ziemi, co skutkowało znacznie mniejszą liczbą wypadków naziemnych niż w przypadku Bf 109.

Silnik radialny BMW 801 D-2 w Fw 190 wytwarzał również 1677 koni mechanicznych, co dawało wczesnym Focke-Wulfom 190 A-8 prędkość maksymalną ponad 400 mil na godzinę - co było znacznie szybsze niż wczesne warianty Spitfire'ów.

To właśnie ze Spitfire'ami piloci Fw 190 musieli często walczyć podczas walk nad kanałem La Manche, a zwłaszcza podczas alianckiego nalotu na Dieppe w sierpniu 1942 roku, kiedy to ponad 100 Focke-Wulfów (z Jagdgeschwaders JG 2 i JG 26) starło się ze Spitfire'ami i Hawker Typhoonami, zabijając sześćdziesiąt jeden alianckich samolotów przy zaledwie dwudziestu pięciu stratach własnych.

Możliwości uzbrojenia Fw 190 sprawiły, że był on również wykorzystywany jako myśliwiec bombardujący. Samoloty Fw 190 A-3/U3 Jabo były używane z dużym powodzeniem przeciwko alianckiej żegludze w kanale La Manche i na południowo-wschodnich wybrzeżach Anglii w 1942 roku w nalotach typu "tip-and-runs". Te szybkie ataki na niskim pułapie okazały się bardzo trudne do odparcia dla broniących się eskadr RAF-u i tylko jeden Fw 190 został utracony podczas tych operacji.

W tym pouczającym studium wczesnej służby Fw 190 Chris Goss zebrał unikalną kolekcję zdjęć ilustrujących szerokie zastosowanie tego niezwykle wszechstronnego samolotu.