Studium przygląda się figurze nomady i jej wykorzystaniu w filmie europejskim na podstawie wybranych filmów Wendersa, Antonioniego i Rohmera.
Celem jest opisanie i analiza nomadyzmu jako epistemologicznej i miejskiej figury myśli. Jako interdyscyplinarne studium, książka ta jest jednocześnie elementem składowym wciąż oczekującej transnarodowej historiografii filmowej, która koncentruje się na epistemologicznych i poetyckich relacjach między klasykami europejskiego kina autorskiego.
