Ocena:
Recenzje powieści M.P. Shiela „Purpurowa chmura” zawierają zarówno słowa uznania, jak i krytyki. Czytelnicy uznają książkę za wczesny przykład literatury postapokaliptycznej z głębokimi wątkami psychologicznymi i unikalnym podejściem do sagi o Adamie i Ewie. Wielu z nich uważa jednak, że część narracji jest zbyt szczegółowa i powolna, co prowadzi do nużącej lektury. Rozwój postaci i elementy tematyczne, w szczególności przedstawienie izolacji i szaleństwa, są chwalone, ale niektórzy czytelnicy zmagali się z tempem i ogólnym zakończeniem historii.
Zalety:Wciągająca eksploracja izolacji, psychologiczna głębia, innowacyjna narracja z motywami Adama i Ewy, mocne przedstawienie postaci, znaczący wpływ na literaturę apokaliptyczną, bogaty język i pomysłowe opowiadanie historii.
Wady:Momentami nadmierna szczegółowość, powolne tempo, zwłaszcza w środkowej części, powtarzające się fragmenty, niektórym nie podobały się cechy głównego bohatera, a zakończenie sprawiło, że niektórzy czytelnicy chcieli więcej.
(na podstawie 56 opinii czytelników)
The Purple Cloud (Esprios Classics)
Matthew Phipps Shiel (1865-1947) był płodnym brytyjskim pisarzem fantastyki, pamiętanym głównie z nadprzyrodzonych i naukowych romansów, publikowanych jako powieści, opowiadania i seriale.
Pisał pod pseudonimem Gordon Holmes. Po pracy jako nauczyciel i tłumacz wszedł na rynek beletrystyki z serią opowiadań opublikowanych w The Strand i innych czasopismach.
Jego wczesna reputacja literacka opierała się na dwóch zbiorach opowiadań pod wpływem Poego opublikowanych w serii Keynote przez Johna Lane'a, Prince Zaleski (1895) i Shapes in the Fire (1896), uważanych przez niektórych krytyków za najbardziej ekstrawaganckie z angielskiego ruchu dekadenckiego. Jego pierwszą powieścią był The Rajah's Sapphire (1896), oparty na fabule Williama Thomasa Steada, który prawdopodobnie zatrudnił Shiela do napisania powieści.
