Opinie czytelników
Podsumowanie:Książka zapewnia łatwiejsze do odczytania tłumaczenie filozofii Spinozy, oferując wgląd w jego myśli i miejsce w historii idei. Jest ona przedstawiona jako skrót, który organizuje złożone idee Spinozy w bardziej strawne formaty. Jednakże, chociaż służy jako pomocne wprowadzenie, niektórzy czytelnicy napotykają ograniczenia w głębi i czytelności ze względu na małe rozmiary czcionek i oryginalny styl pisania.
Zalety:Łatwiejsze w odbiorze tłumaczenie filozofii Spinozy.
Wady:Zapewnia dobre podsumowanie i organizację złożonych idei.
(na podstawie 41 opinii czytelników)
Oryginalny tytuł:
The Philosophy of Spinoza
Zawartość książki:
Baruch Spinoza (urodzony jako Benedito de Espinosa, później Benedict de Spinoza; 24 listopada 1632 - 21 lutego 1677) był holenderskim filozofem portugalskiego pochodzenia sefardyjskiego. Jeden z wczesnych myślicieli oświecenia i nowoczesnej krytyki biblijnej, w tym nowoczesnych koncepcji jaźni i wszechświata, został uznany za jednego z największych racjonalistów filozofii XVII wieku. Zainspirowany przełomowymi ideami Kartezjusza, Spinoza stał się czołową postacią filozoficzną holenderskiego Złotego Wieku.
Spinoza wychował się w portugalsko-żydowskiej społeczności w Amsterdamie. Rozwinął bardzo kontrowersyjne idee dotyczące autentyczności Biblii hebrajskiej i natury boskości. Żydowskie władze religijne wydały przeciwko niemu herem, co spowodowało, że w wieku 23 lat został skutecznie wydalony i odrzucony przez społeczeństwo żydowskie, w tym przez własną rodzinę. Jego książki zostały później dodane do Indeksu Ksiąg Zakazanych Kościoła Katolickiego. Współcześni często nazywali go "ateistą", choć w żadnym ze swoich dzieł Spinoza nie obalał istnienia Boga.
Spinoza prowadził pozornie proste życie jako szlifierz soczewek optycznych, współpracując przy projektach mikroskopów i teleskopów z Constantijnem i Christiaanem Huygensami. Przez całe życie odrzucał nagrody i zaszczyty, w tym prestiżowe stanowiska nauczycieli. Zmarł w wieku 44 lat w 1677 r. z powodu choroby płuc, być może gruźlicy lub krzemicy, zaostrzonej przez wdychanie drobnego pyłu szklanego podczas szlifowania soczewek. Został pochowany na chrześcijańskim cmentarzu Nieuwe Kerk w Hadze.
Opus magnum Spinozy, Etyka, została opublikowana pośmiertnie w roku jego śmierci. Dzieło to sprzeciwiało się filozofii Kartezjusza dualizmu umysł-ciało i przyniosło Spinozie uznanie jako jednemu z najważniejszych myślicieli zachodniej filozofii. "Spinoza napisał w nim ostatnie niepodważalne łacińskie arcydzieło, w którym wyrafinowane koncepcje średniowiecznej filozofii zostały ostatecznie obrócone przeciwko sobie i całkowicie zniszczone". Georg Wilhelm Friedrich Hegel powiedział: "Faktem jest, że Spinoza stał się punktem testowym w nowoczesnej filozofii, tak że naprawdę można powiedzieć: Albo jesteś Spinozistą, albo w ogóle nie jesteś filozofem". Jego osiągnięcia filozoficzne i charakter moralny skłoniły Gillesa Deleuze'a do nazwania go "księciem filozofów". (wikipedia.org)
