Filozofia manieryzmu: Od estetyki do metafizyki modalnej

Oryginalny tytuł:

The Philosophy of Mannerism: From Aesthetics to Modal Metaphysics

Zawartość książki:

Sjoerd van Tuinen argumentuje za nierozłącznością materii i maniery w formie portretu grupowego Leibniza, Bergsona, Whiteheada, Souriau, Simondona, Deleuze'a, Stengersa i Agambena. Badając na nowo XVI-wieczny styl manieryzmu, książka ta syntetyzuje filozofię i estetykę, aby pokazać nie tylko współczesne znaczenie artystów takich jak Michał Anioł czy Arcimboldo, ale ich szersze znaczenie jako zawierające formę modalnego myślenia i postrzegania.

Przyglądając się manieryzmowi jako stylowi, który odrzucił równowagę i proporcje wcześniejszych renesansowych modeli na rzecz kompozycyjnej niestabilności i napięcia, książka ta pojmuje manieryzm a-historycznie, aby zbadać, co może nam powiedzieć o kontynentalnej metafizyce modalnej. Podczas gdy metafizyka analityczna uprzywilejowuje logiczną esencję i pyta, czy coś jest możliwe, rzeczywiste, warunkowe lub konieczne, filozofia kontynentalna uprzywilejowuje istnienie i liczy tyle sposobów, ile jest sposobów na zaistnienie.

W trzech głównych częściach van Tuinen najpierw bada ontologiczne, estetyczne i etyczne konsekwencje tego rozróżnienia. Następnie rozwija to poprzez rozszerzone studium Leibniza jako filozofa modalnego i rzeczywiście manierystycznego, zanim w ostatniej części nakreśli (neo)manierystyczną estetykę, która obejmuje diagramatykę, alchemię i współczesne technologie spekulatywnego projektowania.