Ocena:
Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 4 głosach.
A Film in Which I Play Everyone: Poems
Tytuł "A Film in Which I Play Everyone" pochodzi od odpowiedzi, jakiej David Bowie udzielił fanowi, który zapytał go, czy ma w planach role filmowe. "Szukam wsparcia dla nieautoryzowanej autobiografii, którą piszę" - odpowiedział Bowie.
"Mam nadzieję, że sprzeda się ona w tak ogromnej liczbie, że będę w stanie pozwać samego siebie o niezwykłą sumę pieniędzy i sfinansować wersję filmową, w której zagram wszystkich". "Genialne wiersze Mary Jo Bang mogą być ścieżką dźwiękową do takiego filmu, w którym osoba mówiąca w pierwszej osobie gra siebie i wszystkich, których kiedykolwiek spotkała. Zakochuje się i odkochuje w mężczyznach, kobietach i walczy o realizację swoich ambicji, jednocześnie ponosząc miażdżące straty, które wywołują mroczne myśli.
Przyciągają ją historie, które odzwierciedlają jej własny stan: te o kobietach, które walczą, by mówić w świecie, który chciałby je uciszyć. W tych wierszach zawarte są te drobne wydarzenia, które w niewytłumaczalny sposób pozostają w pamięci i stają się zastępcze: czas, kiedy skłamała i kazała wypłukać usta mydłem, czas, kiedy ktoś powiedział, że nie jest jego "oryginalnym wyobrażeniem piękna, ale czymś.
/ Czymś, czego nie mógł do końca uchwycić", kiedy stała w obojętnym świetle księżyca na molo, podczas gdy kot pluskał się w wodzie. Zabarwiony czarnym humorem i wyostrzony dzięki ostrej pracy kamery, film, w którym gram wszystkich, pokazuje Bang w jej najlepszym, najbardziej prowokującym wydaniu.
