Feminizacja głodu - wyrażanie niewyrażalnego?

Oryginalny tytuł:

Feminization of Famine - Expressions of the Inexpressible?

Zawartość książki:

Współczesne obrazy głodu i katastrofy są zdominowane przez wizerunki kobiet.

The Feminization of Famine analizuje te reprezentacje, badając w szczególności literaturę powstałą w wyniku irlandzkiego „Wielkiego Głodu” z lat czterdziestych XIX wieku i bengalskiego głodu z lat czterdziestych XX wieku. Kelleher zwraca uwagę na powtarzające się motywy: powszechność obrazów matek i dzieci, przyglądanie się wygłodzonym ciałom kobiet oraz poleganie na kobiecej postaci, aby wyrazić w dużej mierze „niewyrażalną” rzeczywistość głodu.

Kwestionując to, co nadaje tym szczególnie kobiecym obrazom ich afektywną moc i analizując reakcje, jakie generują, ta historyczna krytyka ujawnia uderzające podobieństwa między tymi dwoma „wielkimi” klęskami głodu a obecnymi reprezentacjami podobnych klęsk żywiołowych i katastrof. Kelleher rozpoczyna od krytycznej lektury powieści i opowiadań napisanych na temat irlandzkiego głodu w ciągu ostatnich 150 lat, od powieści Williama Carletona i Anthony'ego Trollope'a po teksty Liama O'Flaherty'ego i Johna Banville'a. Następnie przechodzi do odsłonięcia mniej znanego zbioru literatury - dzieł napisanych przez kobiety.

Literatura ta odczytywana jest w kontekście bogatej gamy innych źródeł, w tym relacji naocznych świadków, wspomnień, relacji dziennikarskich i historiografii głodu. Kończąc lekturę XX-wiecznych relacji o głodzie w Bengalu, książka ta ujawnia, w jaki sposób reprezentacje płci odegrały kluczową rolę w definiowaniu pojęć głodu.