Ocena:

Książka Branta Vickersa „Fedor” bada życie artystów cyrkowych, szczególnie poprzez postać Fedora, który przeciwstawia się normom społecznym i osądom opartym na pozorach. Narracja łączy badania historyczne z elementami fikcyjnymi, zapewniając zarówno rozrywkę, jak i wgląd w XIX-wieczną kulturę cyrkową. Historia porusza tematy godności, indywidualności i podważa tradycyjne postrzeganie „dziwaków” cyrkowych.
Zalety:Dobrze zbadane tło historyczne, fascynujący rozwój postaci, wciągający i pomysłowy styl pisania, prowokujące do myślenia tematy dotyczące ludzkiej godności, dobrze prowadzone dialogi, humanizacja cyrkowców, skuteczne przeplatanie faktów i fikcji oraz ogólnie wciągająca fabuła.
Wady:Niektórzy czytelnicy uznali początek za powolny i przygnębiający, z powtarzającą się narracją. Pojawiły się wzmianki o niewystarczającej ilości materiału, przez co niektóre fragmenty wydawały się przeciągnięte, a czasami brakowało wyraźniejszego rozróżnienia postaci.
(na podstawie 7 opinii czytelników)
„Do cudu nie można dodać zbyt wiele stylu, a ty, mój przyjacielu, jesteś cudem” - mówi Mark Twain do Fedora Adrianovitcha Jefticheffa, znanego również jako Jo-Jo Chłopiec o Psiej Twarzy. Fedor żyje, podróżuje, pracuje i kocha wśród nawiedzonej obsady wykonawców w Black Tent Sideshow cyrku P. T. Barnuma pod koniec lat osiemdziesiątych XIX wieku.
Fedor nie tylko przetrwał, ale także zyskał na byciu niezapomnianą i niezapomnianą ludzką ciekawostką. Oprócz tego, że jest inteligentnym i zapalonym czytelnikiem Tołstoja, Twaina, Alcotta i Melville'a, ma niezwykłe interakcje z niezliczoną liczbą innych światowej sławy postaci, z których jedną jest rosyjski car Mikołaj II. Udowadnia to, że ten „chłopiec o psiej twarzy” nie był tylko „pokazem ubocznym”, ale miał w sobie wiele indywidualności i serca.
Bogato autentyczna, dramatyczna, pięknie napisana i zawsze prowokująca do myślenia, Brant Vickers opowiada historię Fedora w epickim opisie niezwykłego życia tego młodego człowieka.