Fanon

Opinie czytelników

Powieść Johna Edgara Widemana wykorzystuje Frantza Fanona jako katalizator do zgłębiania tematów tożsamości, rasy i procesu pisania, ale jest to bardziej medytacja nad myślami i doświadczeniami Widemana niż bezpośrednia narracja o Fanonie. Książka spotkała się z mieszanymi recenzjami, podkreślającymi zarówno jej intelektualną głębię, jak i brak spójnej fabuły.

Książka jest chwalona za intelektualne zaangażowanie, liryczną prozę i prowokujące do myślenia tematy dotyczące tożsamości i społeczeństwa. Czytelnicy doceniają złożony styl narracji, wykorzystanie jazzu jako motywu oraz osobiste refleksje na temat historii i związków. Niektórzy uważają format kolażu i włączenie elementów autobiograficznych za twórczo wzbogacające.

Krytycy zauważają, że książce brakuje wyraźnej struktury narracyjnej, przez co wydaje się ona meandryczna i samolubna. Niektórzy czytelnicy uważają ją za nużącą i są rozczarowani minimalnym skupieniem się na życiu Fanona, czując, że powieść raczej zaciemnia niż oświetla jego znaczenie. Inni wspominają, że może ona bardziej rezonować z konkretnymi odbiorcami, szczególnie tymi zaznajomionymi z pochodzeniem Widemana.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Zawartość książki:

Frantz Fanon, filozof, psychiatra i działacz polityczny, był zaciekłym, ostrym krytykiem rasizmu i ucisku. Urodzony w 1925 roku na Martynice, Fanon walczył w obronie Francji podczas II wojny światowej, a później przeciwko Francji w wojnie o niepodległość Algierii.

Jego ostatnia książka, Nędznicy ziemi, opublikowana w 1961 roku, zainspirowała przywódców różnych ruchów wyzwoleńczych: Steve'a Biko w RPA, Che Guevarę w Ameryce Łacińskiej, Czarne Pantery w Stanach Zjednoczonych. Powieść Widemana to projekt współczesnego afroamerykańskiego powieściopisarza Thomasa, który podejmuje się napisania życia Fanona.

Rezultatem jest elektryzująca mieszanka perspektyw, podróżująca od Manhattanu przez Paryż po Algierię i Pittsburgh. Po części kryminał, po części scenariusz filmowy, po części historia miłosna, Fanon wprowadza francuskiego reżysera Jean-Luc Godarda do chorej pani Wideman w Homewood i ściga znaczenie spuścizny Fanona w naszym brutalnym świecie po 11 września, który wydaje się być zdeterminowany, aby utrwalić zło, które Fanon starał się naprawić.