Fałszerstwa pamięci i znaczenia: Czarni i reżimy rasowe w amerykańskim teatrze i filmie przed II wojną światową

Opinie czytelników

Książka jest wysoko ceniona za dogłębne badania i krytyczną analizę reprezentacji Afroamerykanów w filmie oraz historyczny kontekst reżimów rasowych. Wykracza poza zwykłe studia filmowe, aby zbadać szersze społeczno-ekonomiczne i polityczne wymiary rasy. W jednej z recenzji zauważono jednak brak zainteresowania ze strony czytelników niebędących specjalistami.

Nienaganne stypendium, dalekosiężna analiza, wgląd we wczesne kino amerykańskie i historyczna narracja reżimów rasowych. Oferuje globalną perspektywę na rasę i wyzysk. Bardzo wciągająca i prawdopodobnie będzie przywoływana w środowisku akademickim.

Okładka może wprowadzać w błąd, sugerując prostszy temat, niż przedstawia. Jedna z recenzji wskazuje, że nie była ona wciągająca dla wszystkich czytelników, szczególnie tych, którzy mogą nie być specjalistami.

(na podstawie 3 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Forgeries of Memory and Meaning: Blacks and the Regimes of Race in American Theater and Film before World War II

Zawartość książki:

Cedric J. Robinson oferuje nowe rozumienie rasy w Ameryce poprzez analizę teatru i filmu z początku XX wieku.

Twierdzi, że siły ekonomiczne, polityczne i kulturowe obecne w epoce kina niemego i wczesnych "talkies" mocno zakorzeniły ograniczone reprezentacje Afroamerykanów. Robinson opiera swoje studium na kontekstach, które oświetlają równoległy wzrost przekonań rasowych i kapitalizmu, począwszy od szekspirowskiej Anglii i rozwoju handlu międzynarodowego. Pokazuje, w jaki sposób potrzeby amerykańskiego handlu determinowały budowę kolejnych reżimów rasowych, które były nagłaśniane w teatrze i w kinie, zwłaszcza poprzez filmy o plantacjach i dżungli.

Oprócz nadania nowej głębi i złożoności historii czarnej reprezentacji, Robinson analizuje czarny opór wobec tych praktyk. Podczas gdy D.W.

Griffith przywłaszczył sobie czarnych minstreli i romantyzował narodowy mit pochodzenia, Robinson argumentuje, że Oscar Micheaux wykroczył poza filmy podnoszące na duchu, aby stworzyć wyraźnie polityczną krytykę amerykańskiego mitu narodowego. Analiza Robinsona wyznacza nowy sposób podejścia do intelektualnego, politycznego i medialnego rasizmu obecnego w początkach amerykańskiego kina narracyjnego.