Ezoteryka i akademia: Odrzucona wiedza w kulturze zachodniej

Opinie czytelników

Książka „Ezoteryka i Akademia” autorstwa Woutera J. Hanegraaffa zebrała mieszane recenzje, z których niektórzy chwalą jej naukową głębię i wysoką wartość ponownego przeczytania, podczas gdy inni krytykują ją za suchość i brak dostępności dla czytelników, którzy nie posługują się biegle wieloma językami. Książka zapewnia dokładny historyczny przegląd ezoteryki i jej związku z zachodnimi tradycjami intelektualnymi, ale niektórzy czytelnicy uznali ją za wymagającą i mało wciągającą.

Doskonała historiografia, wysoka wartość ponownego przeczytania, dokładne badanie ezoteryki i jej kontekstu historycznego, zmienia perspektywy na ten temat, nadaje się dla religioznawców i wielojęzycznych naukowców.

Sucha i nudna dla niektórych czytelników, brakuje jej przejrzystości i zaangażowania narracyjnego, zawiera nieprzetłumaczone cytaty w języku łacińskim, francuskim i niemieckim, które mogą zrazić niepłynnych czytelników, a niektórzy uważali, że nie rzuca nowego światła na ten temat.

(na podstawie 8 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Esotericism and the Academy: Rejected Knowledge in Western Culture

Zawartość książki:

Naukowcy mają tendencję do patrzenia na „ezoteryczne”, „okultystyczne” lub „magiczne” wierzenia z pogardą, ale zazwyczaj nie znają tradycji religijnych i filozoficznych, do których odnoszą się te terminy, ani ich znaczenia dla historii intelektualnej.

Wouter Hanegraaff opowiada zaniedbaną historię o tym, jak intelektualiści od czasów renesansu próbowali pogodzić się z grupą „pogańskich” idei z późnej starożytności, które podważały podstawy religii biblijnej i greckiej racjonalności. Wyrzucone z akademii na podstawie protestanckich i oświeceniowych polemik, tradycje te zaczęły być postrzegane jako Inny, za pomocą którego akademicy definiują swoją tożsamość do dnia dzisiejszego.

Hanegraaff opiera swoją dyskusję na skrupulatnym badaniu źródeł pierwotnych i wtórnych, zabierając czytelnika w ekscytującą intelektualną podróż od XV wieku do współczesności i pytając, jakie implikacje ma zapomniana historia wykluczenia dla ustalonych podręcznikowych narracji religii, filozofii i nauki.