Ewangelia w Starym Przymierzu: Eseje na temat objawienia Bożego pod Starym Przymierzem

Oryginalny tytuł:

The Gospel in the Old Covenant: Essays on the Revelation of God under the Old Covenant

Zawartość książki:

"Wtedy Jezus rzekł do nich: 'O głupi, jakże powolne są wasze serca, by uwierzyć we wszystko, co powiedzieli prorocy! Czyż nie było konieczne, aby Chrystus cierpiał te rzeczy, a potem wszedł do swojej chwały?". I zaczynając od Mojżesza i wszystkich proroków, wyjaśniał im to, co było napisane o Nim we wszystkich Pismach" (Łk 24:25-27).

Tak mówił Jezus do wędrowców do Emaus. Wydarzenie to zostało uwiecznione przez Michelangelo Merisi da Caravaggio (1571-1610) na obrazie zdobiącym okładkę tej książki. Jakie było przesłanie Jezusa? Cały Stary Testament mówi o Nim i do Niego. Jak napisał Paweł w rozdziale 3 Listu do Galacjan, nasieniem Abrahama - nie nasieniem, nasieniem - jest Chrystus i to Chrystusowi należą się obietnice dane Abrahamowi (w. 16). Dlatego jest to kościół - ciało tego Chrystusa - do którego odnosi się przymierze Abrahamowe.

Czy jest to gatunek tak zwanej "teologii zastępstwa"? W żadnym wypadku. Kościół istniał tak samo dobrze w Starym Testamencie, jak i w Nowym; nie został założony, jak zbyt często się twierdzi, w dniu Pięćdziesiątnicy, zastępując Izrael. W Starym Testamencie cielesny Izrael był schronieniem dla Izraela duchowego; w Nowym Testamencie Kościół rozszerzył się i poszedł do wszystkich narodów. Paweł podaje uzasadnienie: "częściowa zatwardziałość Izraela stała się aż do czasu, gdy przyjdzie pełnia narodów" (Rzymian 11:25, dosłowna wersja standardowa).

To i wiele więcej zostało rozwinięte w tym wspaniałym wprowadzeniu do pełnej teologii przymierza, tak jak to przewidział wielki rzecznik holenderskiego kościoła reformowanego, P. J. Hoedemaker.