Eureka: Poemat prozą

Opinie czytelników

Recenzje „Eureki” Poego pokazują mieszankę podziwu i rozczarowania. Wielu docenia filozoficzne spostrzeżenia i historyczny kontekst dzieła, podczas gdy inni krytykują jego naukowe nieścisłości i trudności w czytaniu z powodu małej czcionki. Niektórzy uznali książkę za pouczającą i fascynującą, podczas gdy inni mieli trudności ze zrozumieniem jej koncepcji i uznali ją za żmudną.

Intrygujące spostrzeżenia filozoficzne, odzwierciedlające unikalne spojrzenie Poego na wszechświat, historycznie ważne dla zrozumienia myśli naukowej, wciągający styl literacki, a niektórzy uważają, że jest pięknie napisana.

Przestarzałe teorie naukowe, skomplikowane i trudne do zrozumienia, mała czcionka w niektórych wydaniach utrudnia czytanie, a niektórzy czytelnicy uważają, że nie spełniła ich oczekiwań lub była zbyt zawiła.

(na podstawie 26 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Eureka: A Prose Poem

Zawartość książki:

Eureka (1848) to długa praca non-fiction autorstwa amerykańskiego pisarza Edgara Allana Poe (1809-1849), którą opatrzył podtytułem "Poemat prozą", choć została również opatrzona podtytułem "Esej o materialnym i duchowym wszechświecie". Zaadaptowany z wykładu, który zaprezentował, Eureka opisuje intuicyjną koncepcję Poego dotyczącą natury wszechświata, bez wcześniejszej pracy naukowej, aby dojść do jego wniosków. Omawia także relację człowieka z Bogiem, którego porównuje do autora. Jest on dedykowany niemieckiemu przyrodnikowi i odkrywcy Alexandrowi von Humboldtowi (1769-1859).

Choć powszechnie uważa się ją za dzieło literackie, niektóre z pomysłów Poego wyprzedzają XX-wieczne odkrycia i teorie naukowe. Rzeczywiście, krytyczna analiza naukowej treści Eureki ujawnia nieprzyczynową zgodność ze współczesną kosmologią ze względu na założenie ewoluującego Wszechświata, ale wyklucza anachroniczne przewidywanie koncepcji relatywistycznych, takich jak czarne dziury.

Eureka została źle przyjęta w czasach Poego i ogólnie opisana jako absurdalna, nawet przez przyjaciół. Współcześni krytycy nadal debatują nad znaczeniem Eureki, a niektórzy wątpią w jej powagę, częściowo z powodu wielu błędnych założeń Poego i jego komediowych opisów znanych historycznych umysłów. Eureka jest przedstawiana jako poemat i wielu porównuje ją do jego dzieł fikcyjnych, zwłaszcza opowiadań science fiction, takich jak "The Facts in the Case of M. Valdemar". Jego próby odkrycia prawdy są również zgodne z jego własną tradycją "ratiocination", terminem używanym w jego opowiadaniach detektywistycznych. Sugestia Poego, że dusza nadal rozwija się nawet po śmierci, również pokrywa się z dziełami, w których postacie pojawiają się zza grobu, takimi jak "Ligeia". Esej jest dziwnie transcendentalny, biorąc pod uwagę pogardę Poego dla tego nurtu. Uważał go za swoje największe dzieło i twierdził, że jest ważniejszy niż odkrycie grawitacji. (wikipedia.org)