Etyka platońska, stara i nowa: Wykuwanie rosyjskiego imperium na Kaukazie Południowym

Opinie czytelników

Recenzenci chwalą książkę Julii Annas „Platonic Ethics, Old and New” za jej fascynującą eksplorację etyki platońskiej i wyzwanie rzucone współczesnym interpretacjom Platona. Autorka przedstawia dobrze uargumentowane argumenty przemawiające za zrozumieniem starożytnych idei etycznych na ich własnych warunkach, koncentrując się w szczególności na Platonie i jego środkowoplatońskich interpretatorach. Podczas gdy czytelnicy uważają książkę za stymulującą i wnikliwą, niektórzy nie zgadzają się z niektórymi punktami poczynionymi przez Annasa.

⬤ Głębokie i przekonujące argumenty na temat platońskiej etyki.
⬤ Podważa współczesne założenia i interpretacje starożytnej filozofii.
⬤ Wciągający styl pisania, pełen spostrzeżeń.
⬤ Zachęca czytelników do krytycznego myślenia o etyce w kontekście historycznym.
⬤ Prezentuje świeżą perspektywę odmienną od konwencjonalnych interpretacji.

⬤ Niektórzy czytelnicy mogą nie zgadzać się z poglądami Annasa.
⬤ Książka może być trudna do zlokalizowania i uzyskania dostępu.
⬤ Nie wszystkie argumenty w równym stopniu trafiają do każdego czytelnika, co może prowadzić do frustracji.

(na podstawie 2 opinii czytelników)

Oryginalny tytuł:

Platonic Ethics, Old and New: Forging Russia's Empire in the South Caucasus

Zawartość książki:

Julia Annas oferuje tutaj fundamentalne ponowne zbadanie myśli etycznej Platona poprzez zbadanie perspektywy środkowego platonizmu, która pojawiła się pod koniec własnej szkoły Platona, Akademii. Podkreśla różnice między starożytnymi i współczesnymi założeniami dotyczącymi etyki Platona - i podkreśla potrzebę bardziej krytycznego podejścia do naszej własnej.

Jednym z tych nowoczesnych założeń jest pogląd, że dialogi są zapisem rozwoju myśli Platona. Annas pokazuje, w jaki sposób Środkowi Platonicy postrzegali dialogi jako wielokrotne prezentacje jednej platońskiej filozofii etycznej, różniące się formą i celem, ale ostatecznie spójne. Odczytywali również etykę Platona jako konsekwentnie broniącą poglądu, że cnota jest wystarczająca do szczęścia, i postrzegali ją jako zbieżną w swoich głównych punktach z etyką stoików.

Annas kontynuuje badanie platońskiej idei, że ostatecznym celem ludzkości jest upodobnienie się do Boga - idei dobrze znanej starożytnym, ale praktycznie ignorowanej we współczesnych interpretacjach. Utrzymuje również, że współczesne interpretacje, począwszy od XIX wieku, kładły nadmierny nacisk na Republikę i traktowały ją zbytnio jako dzieło polityczne, podczas gdy starożytni słusznie postrzegali ją jako kontynuację etycznych pism Platona.