Estetyka think tanków: Modernizm połowy wieku, zimna wojna i neoliberalna teraźniejszość

Opinie czytelników

Obecnie brak opinii czytelników. Ocena opiera się na 7 głosach.

Oryginalny tytuł:

Think Tank Aesthetics: Midcentury Modernism, the Cold War, and the Neoliberal Present

Zawartość książki:

Jak podejścia i metody think tanków - w tym teoria systemów, badania operacyjne i cybernetyka - utorowały drogę dla osobliwego gatunku modernizmu połowy wieku.

W Think Tank Aesthetics Pamela Lee śledzi złożone spotkania między think tankami z czasów zimnej wojny a sztuką tamtej epoki. Lee pokazuje, w jaki sposób podejścia i metody think tanków - w tym teoria systemów, badania operacyjne i cybernetyka - utorowały drogę dla osobliwego gatunku modernizmu połowy wieku i wyznaczyły warunki dla współczesnego neoliberalizmu. Lee przedstawia te zacienione instytucje jako miejsca radykalnej kreatywności i interdyscyplinarnej praktyki w służbie strategii obronnej. Opisując charakterystyczną estetykę, która wyłoniła się z takich instytucji jak RAND Corporation, mapuje liczne i nakładające się na siebie sieci, które łączyły strategów nuklearnych, matematyków, ekonomistów, antropologów, artystów, projektantów i historyków sztuki.

Lee wspomina, między innymi, trwającą dekady kolokację między Albertem Wohlstetterem, analitykiem RAND, a jego byłym profesorem, słynnym historykiem sztuki Meyerem Schapiro; wykorzystanie przez antropolog Margaret Mead innowacyjnych pomocy wizualnych, które przypominają sztukę abstrakcyjną z połowy wieku; oraz połączenie cybernetyki i modernistycznego designu w „Opsroom” dla krótkotrwałego socjalistycznego rządu Salvadora Allende w Chile w latach siedemdziesiątych (i jego odtworzenie wiele lat później jako dzieła sztuki). Lee sugeruje, abyśmy myśleli o tych powiązaniach mniej jako o dyscyplinarnych przejściach granicznych, a bardziej jako o kolonizacji specyficznych zainteresowań sztuki przez podejścia i metody nauk ścisłych. Słysząc echa estetyki think tanków w dzisiejszej pogoni za interdyscyplinarnością i w naukowym uzasadnianiu humanistyki przez środowiska akademickie, Lee zastanawia się, jakie terytorium zostało oddane w laboratoryjnym podejściu do sztuki.